Koning Arthurs kasteel op Tintagel Island

Op Tintagel Island, een schiereiland gelegen aan de kust van Cornwall in Engeland, ligt een wel heel bijzonder kasteel; het kasteel waar koning Arthur zou zijn geboren. Het schiereiland is één van de meest bezochte plaatsen in Engeland. De site op Tintagel wordt, door een geërodeerde landengte (een smalle strook die twee landmassa’s verbindt) verdeeld in een schiereiland en het vasteland. Het kasteel ligt aan beide zijden van de landengte. Eeuwenlange erosie heeft delen van de landengte vernietigd, waardoor er een brug werd geplaatst. Blootstelling aan weer en wind heeft ook vele delen van het kasteel en oudere gebouwen vernietigd. In de 15e eeuw stortte de brug in. Tegenwoordig kan men de 148 treden belopen die het eiland met het vasteland verbindt om de ruïnes te bezichtigen.

Geschiedenis

Romeinse Tijd

In de eerste eeuw n.Chr. werd het zuiden van Groot-Brittannië binnengevallen en bezet door het Romeinse Rijk. De regio die tegenwoordig bekend staat als Cornwall werd door de Romeinen beschouwd als afgelegen en onbelangrijk. Het gebied trok pas de interesse toen de lokale tin-industrie opkwam. De oudste resten die op het schiereiland zijn gevonden komen uit de 3e eeuw n.Chr. De vondsten betreffen aardewerk, munten en stenen pilaren die worden geïnterpreteerd als wegwijzers. De munten werden gevonden in een leren portemonnee en dateren uit de regeerperiodes van Tetricus I (270–272 n.Chr.) en Constantius II (337–361 n.Chr.). Van de vijf stenen wegwijzers in Cornwall, die de Romeinen plaatsten naast belangrijke wegen, zijn twee aangetroffen op het schiereiland. Op één van de wegwijzers staat een inscriptie die is toegewijd aan keizer Caesar Galerius Valerius Licinanus Licinius, die regeerde in de periode 308-324 n.Chr. Historicus en archeoloog Charles Thomas concludeerde in 1993 dat er naast de vondsten geen gebouwstructuren aanwezig zijn. Desondanks vermoedde hij dat er destijds mensen, waarschijnlijk boeren, op het schiereiland woonden.

Vroege Middeleeuwen

Burcht
Rond 450 tot 650 n.Chr. was Tintagel een welvarende locatie. De bewoners verruilden hun tin en lood tegen wijn uit Turkije, olijfolie uit Griekenland en Noord-Afrika, en servies en glazen uit Tunesië en Frankrijk. Het schiereiland was bedekt met veel kleine rechthoekige gebouwen. De resten worden geïnterpreteerd als burcht voor de Koninklijke heersers van Dumnonia (Cornwall en Devon). Het was een tactische locatie om een burcht te bouwen, aangezien men zich goed kon verdedigen als de vijand vanaf het vasteland via de smalle landstrook naar het eiland wilde. De bouw van de burcht zou mogelijk een reactie kunnen zijn op de Ierse nederzetting die in dezelfde periode werd gebouwd aan de andere zijde van het vasteland.

Verlaten
In de 7e eeuw lijkt het schiereiland te zijn verlaten voor meer dan 500 jaar. Een mogelijke reden is de uitbraak van 'de Pest van Justinianus'. Dit was een pandemie die de landen rondom de Middellandse Zee trof. Dit waren de landen waarmee Tintagel handel bedreef. De ziekte brak uit in 541 n.Chr. en een jaar daarna leek de epidemie te zijn gestopt, maar in de 7e en 8e eeuw werden mensen opnieuw frequent ziek. Ongeveer een kwart van de populatie van de landen aan de oostelijke Middellandse Zee stierf hieraan. Voor de bewoners op Tintagel zou dat zonder twijfel nadelige gevolgen hebben gehad.

Late Middeleeuwen en Nieuwe Tijd
Kasteel
Het schiereiland werd gekocht in 1225 door Richard I (1209–1272), Graaf van Cornwall en broer van Engelse Koning Henry III. Hij liet een kasteel bouwen waarvan de ruïnes tegenwoordig nog te bezichtigen zijn. Het kasteel werd gebouwd tussen 1225 en 1233. Er wordt betwijfeld of het kasteel als residentie werd gebruikt door Graaf Richard, aangezien hij een volle agenda had. Hij was erg betrokken in de internationale politiek, ging in 1240 op kruistocht naar Het Heilige Land (Palestina) en werd in 1257 gekozen tot heerser van Duitsland.

Legende van Koning Arthur
Aangenomen wordt dat de aanschaf van het schiereiland, waar de legendarische Koning Arthur zou zijn geboren, een poging was om internationale literaire bekendheid te krijgen. De legende van koning Arthur gaat terug naar de 7e eeuw toen de Britse dichter Y Gododdin voor het eerst over hem schreef. In de loop van de eeuwen werd het verhaal aangepast en in de 12e eeuw werd een uitgebreid verhaal op schrift gezet waarin zijn familie en overwinningen stonden. Dit boek ‘Historia regum Britanniae’ werd geschreven in 1138 door de Britse geestelijke en geleerde Geoffrey van Monmouth. Volgens Monmouth was koning Arthur verwekt op het eiland Tintagel.

Zowel in Engeland als in het buitenland nam de populariteit van de koning toe. De Franse schrijver Chrétien de Troyes voegde in de 12e eeuw Lancelot toe als één van de ridders van de Ronde Tafel die Arthur kreeg als huwelijksgeschenk. Ook de Heilige Graal, een beker met wonderbaarlijke krachten die geluk en eeuwige jeugd bood, verwikkelde hij in het verhaal.

Onder het kasteel ligt de natuurlijk gevormde ‘Grot van Merlijn’. De grot werd beroemd toen de Britse dichter Alfred Tennyson in zijn reeks van twaalf verhalende gedichten ‘Idylls of the King’ (1859–1885) schreef dat de baby Arthur in de grot is aangespoeld en dat Merlijn hem heeft gered.

Na de 13e eeuw
Na de dood van Graaf Richard in 1272 raakte het kasteel in verval. Edward van Woodstock (1330–1376), Hertog van Cornwall, besloot een kleine groep werknemers in te huren om het kasteel te onderhouden. Tevens werd de grote zaal ingedeeld in kleinere gebouwen.

In de 14e eeuw werden twee zeer gevaarlijke gevangenen overgebracht vanuit Londen en diende het kasteel kort als gevangenis. Rond 1600 was de site grotendeels verlaten.

Lay-out van de nederzetting - Vasteland

Het kasteel op het vasteland bestaat uit twee delen, een onderste en een bovenste deel.

Onderste deel

Op het onderste deel staat de ingang van het kasteel. Om het kasteel binnen te gaan, moesten bezoekers langs twee poortgebouwen waarvan het laatste leidde naar de binnenplaats. Het laatste poortgebouw, bij de ingang van het kasteel, bestond uit een portiersloge en een traptoren die toegang verstrekte tot de tweede binnenplaats op het bovenste gedeelte. Het is onduidelijk wanneer het poortgebouw werd gemaakt. Wel is bekend dat het dak werd vervangen met stenen en lood in 1343.

De binnenplaats, achter het poortgebouw, is nog deels omringd door de zuidoost en noordoostelijke vliesgevel (een niet dragende gevel die vóór de eigenlijke draagconstructie is geplaatst). Op de binnenplaats stond een stal waar minstens acht paarden konden staan. Het is onbekend hoe oud de stal is, maar een document uit 1306 vermeldt dat er in dat jaar reparaties werden uitgevoerd.

Bovenste deel

Verder omhoog, op het bovenste deel dat gelegen is op een rots, staat een tweede binnenplaats. Tevens zijn de ruïnes van de vliesgevel die de binnenplaats ommuurde nog intact. De ruimte was ingedeeld in kamers voor gasten en bewakers van het kasteel, en hier bevonden zich de toiletruimtes. In de diverse gebouwen is geïmporteerd aardewerk aangetroffen.

Verder landinwaarts en op de rotsen zijn meer gebouwstructuren gevonden, maar die zijn niet nauwkeurig onderzocht. Het hele kasteel werd omringd door een gracht uit de 5e à 6e eeuw om de nederzetting tegen aanvallen te verdedigen.

Lay-out van de nederzetting - Schiereiland

Kasteel

Een groot deel van de ruïnes van het kasteel ligt verstopt onder de aarde, waardoor men niet weet hoe groot het kasteel van origine was. De meeste blootgelegde funderingen zijn van de grote hal. Dit was het hart van het kasteel waar gasten werden ontvangen en waar belangrijke zaken werden ondernomen. In 1337 was de hal een ruïne en werd later herbouwd op een kleinere schaal. De andere resten van oude muren waren vroeger onderdeel van keukens en verblijven.

Woningen

Op het schiereiland staan ook enkele resten van stevige kleine rechthoekige hutten die bestemd waren als tijdelijke woningen. Tijdens de opgraving in de jaren 30 zijn veel meer rechthoekige structuren aangetroffen die daarna werden gereconstrueerd. De gereconstrueerde hutten werden vernietigd tijdens de brand in de zomer van 1983. Doordat de bovengrond van de site werd weggebrand werden meer funderingen en vondsten zichtbaar.

In één van de woningen werd een stenen plaat aangetroffen met Latijnse inscripties uit de 6e eeuw n.Chr. Op de zogenaamde ‘Artognou stone’ staan twee regels: ‘Artognou afstammeling Patern(us) Colus heeft dit gemaakt. Heeft dit gemaakt.’ De vondst wordt geïnterpreteerd als wat we tegenwoordig graffiti noemen.

Kapel

Op het noordoostelijke deel van het schiereiland staat een kapel die hoogstwaarschijnlijk vóór de bouw van het kasteel was geplaatst. De kapel is gewijd aan St. Juliot, vermoedelijk een plaatselijke heilige. De locatie ver ten noorden van het kasteel doet vermoeden dat de grond eerder in gebruik is geweest voordat de kapel werd gebouwd.

Tunnel en tuin

Centraal op het schiereiland is een tunnel gebouwd die werd gemaakt door het vergroten van een bestaande natuurlijke grot. De bouwdatum en de functie van de tunnel zijn onbekend. Mogelijk was het een opslagplaats voor voedsel of maakte het onderdeel uit van de tuin. De ommuurde tuin werd waarschijnlijk aangelegd in de jaren 30 van de 13e eeuw. Er wordt vermoed dat de tuin het romantische verhaal vertegenwoordigd van Tristan en Isolde (een 7e – 8e-eeuwse legende). Een derde van het verhaal speelt zich namelijk af in een tuin op Tintagel.

Boerderij

Op de noordzijde van het schiereiland is nog een bijzondere oven gevonden voor het drogen van maïs. De kenmerken van de oven zijn vergelijkbaar met de 13e – 14e-eeuwse oven uit Houndtor. Archeologen geloven dat de oven op het schiereiland uit dezelfde periode dateert en mogelijk verwijst naar een kleinschalige boerderij waar graan werd verbouwd.

Kade

Aan de oostzijde ligt de 13e-eeuwse ‘IJzeren Poort’. Hier konden schepen uit het Middellandse Zeegebied laden en lossen.