De Verlichting en verlichtingsfilosofen

Vanaf de 18e eeuw ontstond er een nieuwe beweging in Europa, namelijk de Verlichting. De Verlichting is een reactie op de onderdrukking van de mens door kerk en staat. Door de wetenschappelijke revolutie kwamen wetenschappers erachter dat de bijbel veel fouten bevatte. Ze onderzochten veel verschijnselen met nieuwe technieken en vonden veel nieuwe verklaringen. Doordat er veel nieuwe inzichten waren, ging men erg twijfelen aan de staat en aan de kerk. Door alle twijfels ontstond er een nieuwe beweging van verlichtingsfilosofen die ook nadachten over de inrichting van de samenleving. Verlichtingsfilosofen dachten met rede en verstand na over hoe de samenleving het beste zou moeten functioneren.

Wat is de Verlichting?

Het ontstaan van de Verlichting

De Verlichting is een reactie op de wetenschappelijke revolutie. Tijdens de wetenschappelijke revolutie ging men voor het eerst empirisch onderzoek doen. Empirisch onderzoeken is het onderzoeken op basis van waarnemingen en observatie. Men ging dus niet meer uit van een god die een bepaald verschijnsel veroorzaakte. Door de wetenschappelijke revolutie bleek dat veel bijbelse teksten niet klopten, dus ging men aan alles twijfelen. Door de wetenschappelijke revolutie veranderde er veel en daarom wilden verlichtingsfilosofen ook de samenleving veranderen. Ze wilden bijvoorbeeld de standensamenleving afschaffen en dat mensen met hun eigen verstand gingen nadenken.

De hoofdgedachte van de Verlichting

Voor de Verlichting werden mensen van nature als slecht gezien en dacht men dat de mens afhankelijk was van god. Verlichte denkers zagen de mensen juist als van nature goed en onafhankelijk van god. Ze streefden naar een samenleving waar iedereen handelde naar de rationele en universele moraal zonder de afhankelijkheid van een godsdienst.

De verspreiding van de Verlichting

De Verlichting ontstond in West-Europa, maar bereikte zelfs Amerika. In Frankrijk, Nederland en Amerika had de Verlichting verschillende revoluties tot gevolg. De Franse Revolutie leidde tot de onthoofding van de toen heersende koning en koningin en er volgde een periode van terreur. In Nederland woedde de Bataafse Revolutie, maar deze revolutie leidde uiteindelijk niet tot een echte verandering. In Amerika leidde een revolutie tot de onafhankelijkheid van Amerika, die nog bij Groot-Brittannië hoorde en daarmee werd Amerika de eerste staat die volgens de politieke ideeën van de Verlichting ingericht werd. Ook in Duitsland, Zwitserland en Groot-Brittannië heerste de Verlichting, maar leidde het niet tot revoluties. In alle West-Europese landen leefden verschillende verlichtingsfilosofen die hun ideeën verspreidden.

De verlichtingsfilosofen

John Locke

John Locke leefde van 1632 tot 1704 en hij was een Engelse filosoof van de vroege Verlichting. John Locke dacht dat ieder mens geboren wordt zonder kennis en ervaringen, dus alle kennis die de mens bezit heeft hij of zij in zijn leven geleerd. De mensen in een land geven een deel van hun vrijheden aan de staat in ruil voor veiligheid en bestaansrecht, dit noemt hij het sociaal contract. Tot slot dacht John Locke dat mensen van nature niet goed en ook niet slecht zijn.

Charles de Montesquieu

Charles de Montesquieu leefde van 1689 tot 1755 en was een Franse filosoof. Het belangrijkste idee van Montesquieu is de trias politica, oftewel de scheiding der machten. De staat moest volgens Charles de Montesquieu opgedeeld worden in drie onafhankelijke machten. De drie machten zijn de wetgevende macht, de uitvoerende macht en de rechtsprekende macht. De trias politica is in veel West-Europese landen (deels) toegepast.

Imannuel Kant

Immanuel Kant leefde van 1724 tot 1804 en was een Duitse filosoof. Kant heeft veel boeken en artikelen geschreven over uitlopende onderwerpen zoals: filosofie, ethiek, theologie, esthetiek en volkenrecht. Zijn beroemdste werk is de Kritik der reinen Vernunft. Kant is vooral bekend vanwege zijn gedachtes over de grenzen aan de menselijke kennis.

Baruch Spinoza

Baruch Spinoza leefde van 1632 tot 1677 en was een Nederlandse filosoof. Hij is Joods opgevoed, maar door zijn radicale gedachtes is hij verbannen uit de Joodse gemeenschap. Hij zei namelijk dat God hetzelfde als de natuur was en dat profeten normale mensen waren. De boeken van Baruch Spinoza waren lange tijd verboden, omdat men bang was dat hij met zijn bijbelkritiek, die hij in zijn boeken uitte, het atheïsme bevorderde.

Jean-Jacques Rousseau

Jean-Jacques Rousseau leefde van 1712 tot 1778 en was een Zwitserse filosoof. Hij heeft door zijn boeken veel invloed uitgeoefend op de literatuur, pedagogiek en politiek. Ten eerste schreef hij veel boeken, die behoren tot de Romantiek. Zijn bestverkochte boek heet Julie. Ook heeft hij een boek geschreven over opvoedmethodes en daarmee heeft hij veel betekent voor de pedagogie. Tot slot heeft hij ook nagedacht over wat de beste regeringsvorm is en vond dat er geen politieke ongelijkheid moest zijn en alles gebasseerd moest zijn op de natuurlijke rechten van de mens. Zijn ideeën zie je terug in de grondwet van Frankrijk van 1791 en in de Universele verklaring van de rechten van de mens.

Voltair

Voltair was het pseudoniem van François-Marie Arouet. Voltair leefde van 1694 tot 1778 en was een Franse filosoof. Voltair was een prominent figuur ten tijde van de Verlichting. Hij inspireerde met zijn werken vele anderen. Voltair was een voorvechter van mensenrechten en was tegen de slavenhandel. Ook was Voltair een deïst, wat inhoudt dat hij geloofde dat er een god was die de wereld geschapen had, maar dat die god daarna geen invloed meer uitoefende op het dagelijkse leven.

Conclusie

De Verlichting is een belangrijke ontwikkeling in de geschiedenis. Door de Verlichting gingen mensen nadenken met hun eigen verstand. De ideeën van de Verlichting zijn bedacht door de verlichtingsfilosofen die vooral nadachten over de mens en de samenleving. De Verlichting ontstond als reactie op de wetenschappelijke revolutie en leidde tot revoluties in Frankrijk, Nederland en Amerika.