De Inca's: architectuur

De Inca's: architectuurWie Inca's zegt, denkt automatisch aan Machu Picchu, de befaamde verloren Inca-stad in de Andes die intussen tot 1 van de 7 nieuwe wereldwonderen werd uitgeroepen. Machu Picchu is echter slechts één van de zovele plaatsen waar de ontzagwekkende architectuur van de precolumbiaanse cultuur van de Inca's kan bewonderd worden. Maar wat is nu zo speciaal aan die Inca-architectuur ?

Inca-architectuur: een unieke eenheid tussen mensenwerk en natuur

Wie één van de Inca-locaties bezoekt, vraagt zich onwillekeurig af waar de architectuur van de Inca’s ophoudt en waar het landschap begint. Wie in detail ingaat op de bouwwerken van de Inca’s ziet de adembenemende intimiteit tussen het werk van mensenhanden en de bestaande contouren van het landschap, het subtiele samenspel van menselijk beeldhouwwerk en natuurlijke steen. Dit is uniek voor de Inca-architectuur. De befaamde stad Machu Picchu kan gemakkelijk prijken op hetzelfde lijstje als het colosseum, de piramides van Gizeh of het paleis van Persepolis en verdiende op die manier dan ook zijn plaatsje in het lijstje van nieuwe wereldwonderen. Echter bij Machu Picchu zien we dat het hier niet gaat om een puur door mensenhanden gemaakt bouwwerk dat de omgeving overschaduwt, bij Machu Picchu gaat het om een inbedden van het door mensen gemaakte werk in de reeds aanwezige landschappen.
Mooie voorbeelden van deze eigenschap vinden we op bijna elke Inca-site. De intihuatana-stenen (zonnewijzers) op verschillende sites maken steeds deel uit van de “levende” rots. Ze zijn enerzijds fijn bewerkt maar blijven anderzijds deel uitmaken van hun omgeving, van de rotsige bodem of wanden. Ook de zonnetempel van Machu Picchu is een perfecte ineenvloeiing van metselwerk en natuurlijke omgeving.

De Inca's en hun ellenlange terrassenreeksen

Een ander soort voorbeeld van dit prachtige samenspel tussen het construeren van functionele bouwwerken en het behouden van het esthetische van het landschap zijn de alomtegenwoordige terrassen. Gezien het belang van de landbouw in de Inca-staat diende men op zoek naar zoveel mogelijk cultiveerbare grond. In een regio die grotendeels bedekt is met bergen, rotsig terrein en woestijn was het dan ook heel belangrijk dat elk stukje vruchtbare grond bebouwd kon worden. Het ingenieuze terrassensysteem en de irrigatiesystemen zorgden hiervoor. Maar alweer lijken de terrassen soms meer op een landschapskunstwerk dan op een functionele constructie. Hele flanken lijken door kunstzinnige landschapsartiesten te zijn bewerkt om een zo mooi mogelijk beeld te scheppen.

Een architectuur met enorme blokken zonder enig voegwerk

Kenmerkend voor de bouwstijl van de Inca’s is het feit dat ze gebruik maakten van vaak enorme blokken met onregelmatige vormen en dat deze zonder enige metselwerk op elkaar gestapeld werden. Ook de kleinere stenen die gebruikt werden waren onregelmatig van vorm. De muren helden steeds lichtjes naar binnen toe en vensteropeningen, nissen en deuropeningen hadden steevast een trapeziumvorm (aardbevingen !). De precisie waarmee kleine, grote en reusachtige rotsblokken in elkaar pasten is opmerkelijk. Zeker wanneer men in beschouwing neemt dat de Inca’s geen metalen gebruiksvoorwerpen kenden om de stenen mee te bewerken.

Precolumbiaanse geheime werkwijze

Over de manier waarop de Inca’s te werk gingen om de enorme blokken te bewerken en op hun plaats te krijgen bestaat nog steeds geen echte duidelijkheid. Zoals gezegd kende deze precolumbiaanse cultuur immers geen metalen gebruiksinstrumenten. Men vermoedt dat de blokken met een rolsysteem met boomstammen verplaatst werden en vervolgens via een hellend vlak en met touwen op hun plaats werden getrokken. De bewerking zou gebeurd zijn met stenen werktuigen uit een harder gesteente dan de te bewerken stenen en door wrijving met zand of andere materialen.
© 2010 - 2025 Youriblieck, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Vanaf 2021 is InfoNu gestopt met het publiceren van nieuwe artikelen. Het bestaande artikelbestand blijft beschikbaar, maar wordt niet meer geactualiseerd.
Bronnen en referenties