Het Vichy Regime

Het Vichy Regime vormde van 1940 tot en met 1944 de regering van Frankrijk. Het was een regering die tijdelijk zou besturen, omdat de Tweede Wereldoorlog nog niet afgelopen leek te zijn. Maarschalk Philippe Pétain, die zichzelf Etat Français noemde, stond aan de leiding. Het regime bestuurde niet geheel Frankrijk, enkel het zuidelijke deel van het land. Het regime is voornamelijk berucht om zijn samenwerking met de nazi´s.

Samenwerking met nazi-Duitsland

Voor Pétain was er een andere premier, Paul Reynaus. Hij werd in 1940, tijdens de Slag om Frankrijk opgevolgd door de leider van het Vichy Regime. Zoals in de inleiding gemeld, stond het regime voornamelijk bekend door zijn samenwerking met nazi-Duitsland. Dit werd tevens geregeld en vastgelegd in 1940, een aantal dagen nadat Pétain het stokje had overgenomen van Reynaus. Frankrijk zou alleen wel opgedeeld worden in twee delen. Het ene deel, noordelijk en westelijk Frankrijk, werd bezet door de Duitsers en de rest van het land, twee vijfde van Frankrijk en de koloniën, werd geleid door de Franse regering. In het midden lag Vichy, de hoofdstad van het district dat nog onder de Franse besturing stond. Maar niet volledig Zuid-Frankrijk was onafhankelijk. De Franse Marine moest in zijn thuishaven blijven, omdat de Duitsers bang waren de koloniën in Britse handen zouden vallen. En de Duitsers wilden alles liever voor zichzelf houden om de macht te kunnen handhaven. Maar de Britten aasden op de Franse Marine, het was immers de een na grootste marine ter wereld. Dat mocht niet in Duitse handen vallen! Daarom stelde de Britse Royal Navy de havens voor een keuze: voeg je of bij ons, of wordt vernietigd. Het laatste geschiedde, zo’n duizend Franse mariniers vonden de dood.

De samenwerking hield onder andere in dat het Franse leger enorm verkleind werd. Frankrijk mag maar tot honderdduizend manschappen behouden en alle Franse krijgsgevangenen zouden in gevangenschap blijven. De Franse Joden werden dus aan de Duitsers overgedragen. Daarnaast moesten de Fransen de kosten van de bezetting door de Duitsers betalen, alleen door dit te doen konden ze hun eigen gewest behouden, anders was het Vichy Regime meteen ten dode opgeschreven.

Grondwet ft dictatuur

Inmiddels was het geen koek en ei bij de regering in Frankrijk, zij wilden van de Derde Republiek af. Op 10 juli 1940 stemde het parlement dan ook voor opheffing hiervan. Een dag later werd Pétain benoemd tot staatshoofd van Frankrijk. Een staatshoofd met de bevoegdheid om een nieuwe grondwet te schrijven. In plaats van gebruik te maken van het kabinet, kende hij zichzelf de dictatoriale macht toe. Hij wilde slechts twee mannen naast zich: voormalig premier en minister Pierre Laval en admiraal François Darlan. Zij werden de vicepremiers.

Het nieuwe dictatoriale regime werd niet alleen erkend door nazi-Duitsland, maar ook de VS en de Sovjet-Unie konden zich vinden in de bestuurlijke prestaties van Pétain. Er veranderde veel voor de Fransen. De dictator stelde een perscensuur in en er werd, zonder dat de Duitsers er deel van uitmaakte, gejaagd op Joden, andere buitenlanders en vrijmetselaars. De Joodse burgers met de Franse nationaliteit werden onder gedaan, er werd gedaan alsof zij tweederangs burgers waren. De regering laat autochtone Joden leven, voornamelijk de Joden met een buitenlandse nationaliteit worden afgevoerd naar de kampen. En als laatste werd de Franse kolonie Indochina aan Japen overgedragen.

Helaas voor Frankrijk was de getekende overeenkomst niet voor altijd. Toen admiraal Darlan in 1942 een wapenstilstand met de geallieerde tekende, verbrak Duitsland de overeenkomst. Dit betekende dat Frankrijk niet meer samenwerkte met Duitsland en dus ook niet meer veilig was voor de Duitsers. De Duitse troepen vielen in november 1942 de onbezette zone van het Vichy Regime binnen. De overgebleven Franse Marine wilde nu zelf niet in de handen vallen van de Duitsers en bracht zichzelf tot zinken. De macht werd van Pétain overgenomen door Laval, al bleef Pétain wel het staatshoofd van Frankrijk. Op kerstavond in 1942 werd Darlan, de andere rechterhand van het staatshoofd, vermoord door een jonge Franse monarchist die was opgeleid door de Britse SOE. Deze organisatie had de man niet de opdracht gegeven de moord te plegen.

Dag Vichy Regime

Na de inval van de Duitsers in 1944 in de Provence werd de Vichy regering onder begeleiding van de Duitsers naar het oostelijk gelegen Belfort – en later naar Duitsland – gebracht. Het regime werd gevangen gehouden; de Duitsers hadden genoeg van de vreemde handelswijze van het Vichy Regime. Pétain zelf, die op dat moment geen deel meer uitmaakte van het regime, werd door de Duitsers omsingeld, in zijn eigen residentie van zijn bed gelicht en ook gevangen gehouden in het kasteel in het oosten van Frankrijk. Maar lang duurde het gevangenschap niet. Minder dan een week later werd de regering bevrijd door de troepen van de Vrije Fransen.

Toch was de regering nog niet helemaal vrij van vervolging. Enkele regenten werden in 1945 gearresteerd en geëxecuteerd, waaronder ook Laval. Pétain kreeg ook de doodstraf, maar zijn vroegere rivaal liet de straf omzetten naar een levenslange gevangenisstraf. Hij werd verbannen naar het eiland Yeu, een eiland vlak voor de Franse kust. Hij hield het daar nog 6 jaar vol, hij stierf in 1951 op 95-jarige leeftijd.