Egypte, Dal der Koningen
Ruim 3000 jaar geleden was Thebe in Egypte een bloeiende stad. Hier verkeerden namelijk de farao´s die met hun vermogen, pracht en praal aanbrachten in hun paleizen. Aan de westoever van de Nijl ligt het Dal der Koningen, de plaats waar veel graftempels werden gebouwd. Pas in 1708 werd deze plek wederom bij toeval ontdekt en konden archeologen en wetenschappers weer een beetje bijleren over het leven van de farao.
Algemeen
In Egypte ligt de plaats Thebe die in de tijd van de farao’s eens de hoofdstad van het land was. In deze periode was deze stad een cultusplaats van het land, gelegen aan het legendarische Dal der Koningen.
In de periode van circa 1500 tot 1050 v.Chr. was Thebe gedurende de 18e, 19e en 20e dynastie een bloeiende stad. Vele farao’s hebben hier hun toenmalige paleizen die aan de beide zijden van de Nijl lagen, vergroot en verfraaid met hun rijkdommen. Vele archeologische vondsten hebben bewezen dat hier de schitterendste tempels en paleizen hebben gestaan.
Geschiedenis
In Thebe heeft de tempelstad gestaan en hebben de farao’s gewoond. Hier zijn onder andere te vinden:
- De tempel van Luxor
- De tempelstad van Karnak
- De Amon-tempel
- De tempel van Hatsjepsoet
- De begraafplaats in het Dal der Koningen
De grote groei en bloei van Thebe heeft onder andere te maken gehad met de grootste en belangrijkste farao die Egypte ooit heeft gehad, namelijk Ramses II, die zijn regeringsperiode had van ongeveer 1279 tot 1213 v.Chr. Egypte had nog nooit voor de komst van Ramses, en zeker niet erna een zo grote bloei doorgemaakt als ten tijde van zijn regeringsperiode. Ramses sterft, als farao, op de respectabele leeftijd van 92 jaar vermoedelijk aan de gevolgen van reuma. Hij is vader van meer dan 100 kinderen. Hij werd opgevolgd door zijn 13e zoon Merenptah.
Het land beleeft een periode van 50 jaar in volledige vrede met de buurlanden.
Dal der Koningen
Het Dal der Koningen ligt op de westoever van de Nijl. Deze plek is, tot op heden, de grootste necropolis van Egypte. Een necropolis is een groot kerkhof of begraafplaats. Het Griekse nekropolis betekend “Stad van de doden”. Het is een prachtige plek die omringd is met heuvels en rotswanden.
Dat de farao’s hier begraven wilden worden was geen toeval, dit was namelijk een plaats met (voor die tijd geldend) grote betekenis. De zon ging hier onder in het westen en kwam de volgende dat “als herboren” weer op in het oosten. Volgens de oude Egyptenaren zouden hun farao’s op die manier herrijzen uit hun graf. Het koningsgraf was de plaats waar de transformatie naar het hiernamaals zou plaatsvinden. Het was dus heel belangrijk dat er vroeg genoeg begonnen werd met het ontwerpen en bouwen van een graftempel.
Twee van de drie (Toetmosis I, nr. 34)mooiste gevonden graven zijn van:
Ramses VI (grafnummer 9)
Het graf dat zich bevindt boven het graf van de beroemde Toetanchamon. De ontdekking van dit graf heeft plaatsgevonden door wetenschappers van Napoleon ten tijde van zijn Egyptische avontuur. In deze graftombe zijn complete, en nog gave, afbeeldingen te zien uit het “Poortenboek” alsmede uit het “Dodenboek”.
Sethi I (grafnummer 17)
De meest complete tombe van het hele Dal. De grafkamer is te bereiken via een groot aantal trappen en gangen. De trappen en gangen aan de achterkant van de tombe hebben de afbeelding van “het openen van de mond”. Dit is een ceremonie waardoor de ziel weer in de mummie kon terugkeren.
De graven
Er zijn tot nu toe ongeveer 60 graven van heersers gevonden. De vondst tussen het ene en het ander graf kon best een verschil van enkele (tientallen) jaren hebben. Daarnaast zijn er bijna 100 graven gevonden van de vrouwen en familieleden van de diverse farao’s. De graven hebben graftekens en inmiddels heeft men de laatste rustplaats gevonden van :
- Grafnummer 7; Ramses II
- Grafnummer 42; De dodentempel van Hatsjepsoet
- Grafnummer 62; Toetanchamon
Het is bijna onmogelijk, maar pas in 1708 werd dit Dal der Koningen ontdekt door de Franse pater en missionaris Claude Sicard. Dit bracht een stroom van archeologen en wetenschappers naar het gebied om onderzoek te verrichten. Pas wanneer Napoleon zijn Egyptische avontuur begint, komt het systematische onderzoek pas op gang.
De vloek van Toetanchamon
Het gekke is dat het graf van farao Toetanchamon, die bij leven en onbeduidende farao was, een indrukwekkende grafvondst opleverde. Dit gebeurde in 1922. Deze nog zeer jonge farao schijnt nog voor het verstrijken van zijn tienerjaren op mysterieuze wijze aan zijn einde te zijn gekomen. Doordat hij zo jong (lees vroeg) stierf was zijn graftempel nog niet klaar. Vandaar dat er weinig muurschilderingen in zijn graftombe te vinden zijn. Vele prachtige grafversieringen zijn gevonden, ruim 3.000 stuks. Natuurlijk behoorde hier ook zijn gouden doodkist en dodenmasker bij. Het geeft blijk van de kennis van kunst uit die tijd, alsmede de rijkdom van het Egyptische rijk. Deze schatten zijn te bewonderen in het Egyptisch museum in Caïro.
Na het openen van de graftombe van deze farao zijn een aantal onderzoekers op geheimzinnige wijze aan hun levenseind gekomen. Er wordt dan ook al jaren gefluisterd dat er een vloek heerst voor degene die aan grafschennis doen. Getwijfeld wordt dat er ook wel een sprake zou kunnen zijn van geheimzinnige gassen of dampen. Ook is wetenschappelijk verklaard dat de vondst van de schimmel “Aspergillus flavus” zeer giftig en gevaarlijk voor de mens kunnen zijn.
Echter boven de ingang van zijn grafkamer hangt een kleiplaat met tekst. De vertaling hiervan luidt: “De dood zal op snelle vleugels komen dot degene die de rust van de farao verstoort”.