Het leven van Anne Frank

Zo kort geleefd en toch wereldberoemd. Wie kent haar niet? Anne Frank. Het meisje dat symbool staat voor de ellende van de Tweede Wereldoorlog.

De familie Frank

Anne frank wordt op 12 juni 1929 geboren in Frankfurt am Mein in Duitsland. Haar ouders heten Otto en Edith Frank. Anne heeft ook nog een oudere zus, Margot. Zij is geboren op 16 februari 1926, ook in Frankfurt am Mein. De familie Frank is dus Duits, ze spreken ook Duits. Als Anne wordt geboren gaat het niet zo goed in Duitsland. De economie is slecht, veel mensen hebben geen werk en leven in armoede. De familie Frank is liberaal-Joods. Dat betekent dat ze leven volgens de Joodse regels, dat ze wel de Joodse godsdienst volgen maar dat ze niet heel streng gelovig zijn. In 1933 neemt de familie Frank de beslissing uit Duitsland weg te gaan. Dit heeft ook te maken met Adolf Hitler, die dan aan de macht is in Duitsland. Hij geeft de Joden de schuld van de slechte economie daar. Veel Joden vluchten naar het buitenland. De familie Frank komt naar Nederland. Zij gaan wonen in Amsterdam. In de buurt waar ze gaan wonen zijn nog meer Joodse families uit Duitsland. Anne gaat vanaf 1934 naar de Montesorischool. Otto Frank begint een eigen bedrijf. Hij verkoopt pectinepoeder, dat is speciaal poeder dat je nodig hebt als je jam wilt maken. Anne is een vrolijk meisje, ze lacht veel, houdt van honden en katten maar ook van jongens. Haar lievelingsvak op school is geschiedenis. Schrijven vindt ze ook heel leuk. Ze wil later graag journalist worden.

Adolf Hitler

Adolf Hitler is de leider van de Duitse Arbeid Partij. Dat is net zoiets als de PvdA in Nederland. Hij vertelt de Duitse mensen dat het slecht gaat in het land. Hij lijkt eerst een goede politieke leider. Langzaam aan begint hij de Duitsers te laten geloven dat het slecht gaat door de Joden. Hij zegt dat de Joden al de banen afpakken en dat er daarom armoede is. Ook laat hij op de christelijke basisscholen vertellen dat de Joden Jezus hebben vermoord. Steeds meer Duitsers beginnen daarom een hekel te krijgen aan de Joden. Deze haat tegen de Joden wordt antisemitisme genoemd. Veel Joden beslissen dan maar te verhuizen naar andere landen in Europa. Adolf laat de Duitsers ook geloven dat zij de beste, sterkste en slimste mensen zijn op de hele wereld. Hij vond dat Duitsers het recht hadden te heersen over andere volken. Natuurlijk waren er ook mensen tegen Hitler, maar zij durfden niet zoveel te zeggen. Meestal kwamen mensen die tegen Hitler waren in de gevangenis terecht. Hitler gaat steeds meer regelingen treffen tegen de Joden. Zo moesten kinderen van Joden naar aparte scholen en mochten Joden niet meer overal wonen maar kwamen er aparte woonwijken voor hen. Ook moesten ze naar hun eigen winkels en zo. Het teken dat Hitler gebruikte als herkenning van zijn partij en zijn ideeën was een hakenkruis.

De oorlog in Nederland

Op 10 mei 1940 valt het Duitse leger onder leiding van Adolf Hitler Nederland aan. Omdat Nederland hier helemaal niet op was voorbereid was het al snel bezet door de Duitsers. De Duitsers willen weten wie er Joods is. Alle Joden krijgen daarom een stempel in hun persoonsbewijs .(dat is net zoiets als een paspoort of identificatie kaart) Ook moeten Joden een gele Davidster op hun kleren dragen. De davidster is het symbool van de Joden. Voor de Joden wordt het nu in Nederland net zo erg als in Duitsland. Eigen woonwijken en winkels en kinderen naar aparte scholen en zo. Ook is het verboden om ’s avonds nog op straat te komen.Voor Anne veranderde er dus erg veel. Ze moest van haar eigen school af en naar een speciale Joden school. Ook merkte ze dat vrienden soms raar tegen haar deden. Ze wilden niet meer met haar spelen en ze wilden niet meer samen gezien worden met haar.

Het wordt steeds erger voor de Joden in Nederland. Ze worden zelfs opgepakt en naar kamper gestuurd in Duitsland. De Joden moesten zich melden op het politie bureau als ze een oproepkaart kregen. De Duitsers hielden ook razzia’s, dat zijn een soort grote politie acties waarbij ze de wegen afsluiten en iedereen oppakken die Joods is. Als de Joden dat merken besluiten enkelen van hen onder te duiken. Dat betekent dat ze zich voor de Duitsers gingen verstoppen. Dat was wel gevaarlijk want je moest erop vertrouwen dat niemand het zou verklikken! Om onder te duiken moest je wel geld hebben want je moest mensen hebben die eten wilden brengen en zo. De familie Frank besluit om ook onder te duiken. Gelukkig had Otto Frank een eigen bedrijf en dus geld en mensen in dienst. Ze besluiten om onder te duiken in het bedrijfspand. Het bedrijf zat in een groot herenhuis waar een soort geheime ruimte achter was, in die ruimte gaan ze schuilen. Voor de deur van die ruimte staat een soort grote kast, als je die wegschuift komt er een trap tevoorschijn. Zo kom je in het achterhuis. Het achterhuis is waar ze schuilen. Natuurlijk hebben ze dus iemand nodig die af en toe eten brengt en hen op de hoogte houd van wat er allemaal gebeurt. Een paar mensen die voor Otto Frank werkten willen dit wel doen. Voor Anne betekent het dat ze voorlopig dus helemaal niet meer naar buiten kan. Ze zit eigenlijk opgesloten. Ze zitten er niet alleen, er mogen nog meer mensen schuilen in het achterhuis.

Het dagboek van Anne

Als Anne 13 jaar wordt krijgt ze voor haar verjaardag van haar ouders een dagboek. Zij vind dit erg fijn want ze houdt van schrijven. Ze noemt haar dagboek Kitty en schrijft erin alsof ze brieven naar een vriendin schrijft. Als ze het dagboek krijgt zijn ze nog niet echt aan het onderduiken, er worden wel al plannen gemaakt. Pas een maand later zijn ze echt aan het onderduiken. In het begin schrijft Anne dan ook nog gewoon over haar school en de brugklas waar ze in zit. Later wordt het serieuzer, dan schrijft ze over de tijd in het achterhuis. Je merkt dat het verschrikkelijk is om opgesloten te zitten. Maar iedereen heeft toch nog hoop dat het ooit over gaat en dat ze weer naar buiten kunnen. Ze schrijft bijvoorbeeld wat ze zou wensen als ze weer naar buiten kunnen. Je kunt in dit stukje ook zien dat Anne nu niet meer naar school gaat. Dat vindt ze ook heel erg want Anne wil graag doorleren voor journalist of schrijfster. Het dagboek van Anne is nu een boek maar in het boek zitten ook foto’s van het echte dagboek van Anne. Er is ook een foto van een bladzij uit haar dagboek waarop een foto staat van Anne. Ze vindt zelf dat ze er op die foto wel mooi uitziet maar inmiddels is ze al erg veranderd door de oorlog. Als Anne dit schrijft is ze al erg vermagerd door de oorlog. Het is wel het originele handschrift van Anne. In het dagboek beschrijft Anne ook het achterhuis. Het is aan de Prinsegracht 263 in Amsterdam. Op de begane grond is het magazijn waar de poeder wordt verpakt. Daar werken nog steeds mensen als ze zijn ondergedoken. Daarom moeten ze overdag altijd stil zijn zodat niemand hen kan horen. Niet iedereen weet dat ze daar zitten, alleen een paar mensen die hen helpen. Op de eerste verdieping is het kantoor.

Eerst is de familie Frank het enige gezin dat onderduikt maar later komen er meer. De familie van Daan en de familie van Pels. Soms vindt Anne dat wel fijn maar soms worden ze ook gek van elkaar. De familie van Pels heeft een zoon, Peter, Anne vindt hem wel aardig. Later wordt ze zelfs een beetje verliefd op hem. Als Anne al twee jaar ondergedoken zit lijkt het erop dat ze ooit nog vrij zullen worden want ze horen dat de Engelsen al plannen hebben om Nederland te helpen. Anne schrijft dit ook in haar dagboek. Helaas zal Anne het einde van de oorlog niet meer meemaken. Iemand heeft ontdekt dat ze ondergedoken zitten in het achterhuis en heeft hen verraden aan de Duitsers. De hele familie wordt opgepakt en afgevoerd naar een concentratiekamp. Anne komt in het concentratiekamp Bergen-Belsen, waar ze twee maanden voordat Nederland wordt bevrijd overlijdt. De vader van Anne, Otto Frank overleefd als enige familielid de oorlog. Hij krijgt na de oorlog van Miep het dagboek van Anne. Miep is één van de helpers, die altijd boodschappen deed en zo toen ze in het achterhuis zaten. Miep heeft na de inval van de Duitsers in het achterhuis het dagboek van Anne gevonden en meegenomen. Na de oorlog gaf ze het aan Otto. Hij heeft het laten uitgeven als een boek. Anne droomde er altijd van ooit een beroemd schrijfster te worden en nu is ze dat na haar dood toch nog geworden.

Het achterhuis nu...

Het achterhuis is tegenwoordig een museum geworden. Ook is het een centrum waar men zich bezig houdt met allerlei informatie over de tweede wereldoorlog maar ook over discriminatie tegenwoordig. Je kunt het achterhuis bezoeken en je zult zien dat het helemaal is teruggebracht in de oorspronkelijke staat. Het lijkt alsof je weer terug bent in de tijd. De kamers zijn helemaal nagemaakt zoals het toen was. Je kunt zien in welke kamer Anne sliep en zo. Ook ligt het echte dagboek van Anne daar. In de kamer van Anne zie je nog dat ze allerlei foto’s van filmsterren uit haar tijd heeft opgehangen. Zelfs de kast voor de trap staat er weer. De foto in het dagboek is het zwart-wit maar nu zie je dat deze foto in kleur, zo is het nu in het museum. Anne Frank is wereld beroemd geworden. Van haar leven zijn toneelstukken gemaakt, films gemaakt en veel boeken geschreven. Anne staat eigenlijk centraal voor alle Joden die moesten onderduiken in de oorlog. Juist omdat Anne twee maanden voor de bevrijding stierf is het levensverhaal van haar zo aangrijpend voor mensen. Anne wilde ook echt schrijfster worden en heeft ook een bijzonder dagboek nagelaten. De manier waarop ze schreef heeft ervoor gezorgd mensen zich kunnen inleven in haar leven.