De schepping volgens de Rig Veda

Het scheppingsverhaal volgens de Rig Veda heeft een hoogst symbolische en suggestieve kracht. De gelijkenis met de schepping volgens de Stanza’s van Dzyan, het theosofisch boek dat uit een zeer ver verleden zou stammen, is frappant!

De Rig Veda

De Rig Veda wordt door velen beschouwd als de oudste tekst van India. Dateringen gaan van 1500 tot 3000 jaar VC, maar hieraan is wellicht nog een lange mondelinge traditie voorafgegaan.

Het ontstaan van de wereld volgens de Rig Veda

In die tijd was er niet het zijn en er was niet het niet-zijn.
Er was geen ruimte en geen uitspansel daarachter.
Wat was de inhoud?
Waar was het?
Onder wiens hoede?
Wat was het diepe water?
Het bodemloze water?
In die tijd was noch dood, noch niet-dood.
Geen teken onderscheidde de nacht van de dag.
Door zichzelf bewogen, ademde de Ene zonder adem.
Daarbuiten bestond niets.

De Stanza’s van Dzyan

De Stanza’s uit het Boek van Dzyan vormen de ruggengraat, waarrond mevrouw Helena Petrovna Blavatsky (1831-1891), stichtster van de Theosofische Vereniging, haar Geheime Leer schreef. Het boek van Dzyan zelf, zou een commentaar zijn op het legendarische boek de Kiu-Ti.

Er wordt aangenomen dat de Stanza’s van Dzyan waren geschreven in het Senzar, een hiëroglyfische taal, enkel door ingewijden gekend. Het boek zelf zou duizenden jaren oud zijn.

Het ontstaan van de wereld volgens de Stanza’s van Dzyan

De eeuwige ouder, gehuld in haar immer onzichtbare gewaden, had weer gedurende zeven eeuwigheden gesluimerd.
Tijd was niet, want hij lag te slapen in de oneindige boezem van duur.
De universele geest was niet, want er waren geen hemelse wezens om hem te bevatten.
De zeven wegen naar geluk waren niet. De grote oorzaken van ellende waren niet, want er was niemand om ze te veroorzaken, noch om zich door hen te laten vangen.
Enkel duisternis vervulde het oneindige al, want vader, moeder en zoon waren wederom één en de zoon was nog niet ontwaakt tot het nieuwe Wiel en zijn pelgrimstocht hierop.

Gelijkenis

Deze beginfragmenten tonen reeds de diepe gelijkenis tussen beide antieke teksten. Beide zijn ze niet letterlijk te begrijpen.
Een intuïtieve benadering zal meer van de verborgen betekenis ontsluieren dan een letterlijke exegese.