Peter Aufschnaiter en de verboden stad Lhasa in Tibet

Peter Aufschnaiter verbleef met Heinrich Harrer vanaf januari 1946 tot december 1950 in Lhasa, de verboden stad in Tibet. Voor de Tibetaanse overheid werkte hij als cartograaf en legde landbouwsystemen aan. Na de Chinese inval in 1950 vluchtte hij uiteindelijk naar Nepal. Hij werkte voor de FAO in Kathmandu als landbouwexpert en met zijn Nepalese paspoort kon hij plaatsen bezoeken waar geen buitenlander destijds mocht komen.

Peter Aufschnaiter

Heinrich Harrer was een Oostenrijkse landbouwkundig ingenieur, geograaf, cartograaf en bergbeklimmer en zoon van een meubelmaker. Hij kwam ter wereld op 2 november 1899 in Kitzbühel. Hij is overleden in Innsbruck op 12 oktober 1973. In 1917 moest Peter zijn studie aan het gymnasium in Kufstein onderbreken door de Eerste Wereldoorlog. Hij werd opgeroepen voor de militaire dienst aan het Italiaanse front. Hij overleefde de oorlog en ging studeren in München. Hij studeerde landbouwtechnieken en tijdens zijn studie deed hij actief aan bergklimactiviteiten en ontmoette vele andere bergbeklimmers.

Expedities

In 1929 en 1931 nam hij deel aan de expeditie Kangchenjunga. In 1929 bereikte de Duitse expeditie een hoogte van 7400 meter, maar moest na een vijf dagen durende storm weer worden afgedaald. In 1931 tijdens de tweede Duitse expeditie werden zij wederom gedwongen terug te keren op een punt net iets hoger gelegen dan de eerste expeditie in 1929. De Kangchenjunga werd voor het eerst op 25 mei 1955 succesvol beklommen door anderen (Brit George Band en Joe Brown). In 1936 werd hij aangesteld als de bestuurder van de Duitse Himalaya-Stichting, deze stichting werd door de nazi’s voor verschillende doelen gebruikt. In 1939 werd Aufschnaiter de expeditieleider van de beklimming van de Nanga Parbat in Brits-Indië. Tijdens de expeditie die hij samen met Heinrich Harrer ondernam, brak in Europa de Tweede Wereldoorlog uit in 1940. In Karachi werden hij en Heinrich Harrer gevangen genomen door Indiase soldaten. Ze waren op de terugweg en hadden de top niet bereikt. Hij en Heinrich werden naar het interneringskamp Ahhmednagar gebracht en overgeplaatst naar Dehra Dun.

Ontsnapping naar de verboden stad Lhasa in Tibet

Bij de derde poging lukte het Heinrich Harrer en Peter Aufschnaiter te ontsnappen uit het interneringskamp. Op 29 april 1944 begon een lange tocht die 20 maanden later zou eindigen in Lhasa, de verboden stad in Tibet. De tocht ging door de Himalaya en onderweg werden ze blootgesteld aan allerlei ontberingen. Het was op 15 januari 1946 dat zij de verboden stad Lhasa inliepen. Peter Aufschnaiter verbleef tot 20 december 1950 in Lhasa, wanneer Lhasa wordt binnengevallen door het Chinese leger ontsnapte hij en sloeg op de vlucht. Heinrich Harrer raakte bevriend met de veertiende Dalai Lama maar ook Peter Aufschnaiter heeft voor de Tibetaanse overheid veel betekend. Hij ontwikkelde mede een waterkrachtcentrale en een kanalensysteem. Hij werkte ook als cartograaf voor de Tibetaanse overheid. Een cartograaf tekent kaarten en legt geografische aspecten, zowel visueel als in schrift met berekeningen, vast.

Werk

Heinrich Harrer vluchtte uit Tibet, Aufschnaiter verbleef nog 10 maanden in Tibet alvorens naar Nepal te vluchten. Vanaf 1952 werkte hij in Nepal en New Delhi (India) als cartograaf, in New Delhi werkte hij voor het Indiase leger. De FAO (Food and Agriculture Organization) van de Verenigde Naties was in 1956 gevestigd in Kathmandu (Nepal) en Aufschnaiter werkte voor de FAO als landbouwexpert. Hij kreeg hierdoor de beschikking over een Nepalees paspoort en kon gebieden en plaatsen bezoeken waar niemand anders mocht komen. Hij ontdekte waardevolle boeddhistische muurschilderingen tijdens zijn bezoeken aan plaatsen waar geen buitenlanders waren toegestaan. Hij was de eerste bezoeker van het bezette Tibet die niet uit een communistisch land afkomstig was, in 1979 verbleef hij twee weken in Tibet. In de herfst van 1973 werd Aufschnaiter naar Europa gevlogen en hij is op 12 oktober 1973 in Innsbruck gestorven in het ziekenhuis van de universiteit. Hij ligt begraven op de begraafplaats van Kitzbühel.

Boek over zijn verblijf in Tibet

Peter Aufschnaiter schreef een boek over zijn verblijf in Tibet na zijn ontsnapping uit het Britse interneringskamp in 1944.

Geschreven door Peter Aufschnaiter:

• Peter Aufschnaiter, Martin Brauen (Hrsg.): Peter Aufschnaiter. Sein Leben in Tibet. 2. Auflage, Steiger Verlag, Innsbruck 1988, ISBN 3-85423-016-8
• Peter Aufschnaiter: Lands and Places of Milarepa. In: East and West. N.S. 26, 1976, S. 175-189.
• Peter Aufschnaiter: Prehistoric Sites discovered in inhabited Regions of Tibet. In: East and West 7. 1956, S. 74-88.
• Bruno J. Richtsfeld (Bearb., Hrsg.): Peter Aufschnaiters nachgelassene Aufzeichnungen über seine Reise durch Nordwestnepal nach Khochar in Tibet im Jahre 1971. Ergänzt durch Giuseppe Tuccis Schilderung seines Besuches in Khochar 1935 und Swami Pranavânandas Beschreibung des Klosters von Khochar 1939. In: Münchner Beiträge zur Völkerkunde. Jahrbuch des Staatlichen Museums für Völkerkunde München 10/2006, Verlag des Staatlichen Museums für Völkerkunde München, München 2006, ISBN 978-3-927270-50-3, S. 183-232

Literatuur waar hij een bijdrage aan leverde:

• Heinrich Harrer: Sieben Jahre in Tibet. Mein Leben am Hofe des Dalai Lama. Ullstein, Wien, 1952, ISBN 3-548-35753-9
• Heinrich Harrer: My Life in Forbidden Lhasa. In: National Geographic Magazine 58 (No. 1) 1955, S. 1 - 48
• Heinrich Harrer: Mein Leben. Ullstein, München 2002, ISBN 3-550-07524-3.
• Hans Kopp: Sechsmal über den Himalaya. Berwang 1989 (1. Auflage: 1955)
• Peter Mierau: Die deutsche Himalaja-Stiftung von 1936 bis 1998. Ihre Geschichte und ihre Expeditionen. Dokumente des Alpinismus, Band II., München 1999

Seven years in Tibet

Seven years in Tibet is een film die is uitgebracht in 1997 met Brad Pitt als Heinrich Harrer. Peter Aufschnaiter werd gespeeld door David Thewliss. De film is gebaseerd op het boek van Heinrich Harrer over de jaren die hij verbleef in de verboden stad Lhasa. Na de ontsnapping van Harrer en Aufschnaiter uit een Brits interneringskamp, kwamen zij na een lange tocht van 20 maanden aan in Lhasa. Zij verbleven hier tot de inval van de Chinezen in december 1950. De film beschrijft voornamelijk de vriendschap van Harrer met de veertiende Dalai Lama, maar ook Aufschnaiter zijn verhaal komt uitgebreid aan de orde.