Sinterklaas en zijn kleding
Ieder jaar rond de laatste helft van november, komt Sinterklaas Nederland weer met zijn bezoek vereren. Op 6 december vertrekt hij weer, nadat wij zijn verjaardag hebben gevierd. Gek genoeg is deze dag niet zijn verjaardag, maar de avond voor zijn sterfdag. Ieder jaar draagt de Sint zijn mooie rode mantel en steunt hij op zijn gouden staf. Maar wat betekent deze kleding allemaal.
Algemeen
Sinterklaas is de verwording van de Bisschop van het Turkse Myra. Op 19 jarige leeftijd werd hij bisschop. Vandaar dat onze hedendaagse Sint nog steeds gekleed gaat in bisschopskleding. Deze kleding zoals wij die kennen, is nog niet zo heel lang de kleding van de bisschop.
Pas in de 6e eeuw is deze kleding onderdeel geworden van het priesterambt. Maar waar bestaat nu eigenlijk de kleding van Sinterklaas officieel uit?
De albe
Als onderkleed draag Sinterklaas een albe, een wit linnen onderkleed. Dit symboliseert de reinheid of puurheid, de oorsprong van dit kledingstuk wordt dan ook gezocht in de witte kleding die dopelingen van de oude kerk droegen, ten teken van hun nieuw verworven zuiverheid. Dit onderkleed hangt tot op de grond. Vroeger was het gewoon (tegenwoordig nog af en toe) de albe te versieren met grote randen kant aan mouwen en zoom en werd het in plooien gevouwen.
De albe echter is pas in de 6e eeuw in gebruik genomen als een lithurgisch kledingstuk. In de jaren daarvoor was het een kledingstuk dat de rijkere burgers droegen. Er was in de eerste eeuwen geen onderscheid in wat gedragen werd door zowel de burgers als ambtsdragers zoals de geestelijkheid.
Vaak draagt Sinterklaas onder de albe nog een paars kleed.
De klingel
De albe wordt rond het middel vastgebonden met een koord. Dit koord noemt met de klingel en wijst de drager op zelfbeheersing en kuisheid.
De stola
De stola is een smalle strook die om de hals wordt gedragen. Meestal is deze van dezelfde stof en kleur als de kazuifel. De stola symboliseert naast de waardigheid van de bisschop het juk van de verantwoordelijkheid.
De kazuifel
De mantel van Sinterklaas, is een versimpelde vorm van de priesterlijke kazuifel. Van origine is de kazuifel een rijk versierd poncho gelijkend gewaad. De kazuifel van Sinterklaas is gemaakt van dieprood fluweel, met een schoudermantel die is afgezet met goudkleurig franjekant. Ook aan de rand van de mouwen, de zoom en panden is de mantel met goudkleurig geborduurd kant afgezet. De mantel dient wel tot op de grond te hangen.
De mijter
In vroeger tijden werd door de paus, die het als enige was toegestaan een mijter te dragen, een Frygische muts gedragen. Dit lijkt veel op een oosters hoofddeksel. Pas vanaf de 12e eeuw wordt door zowel de paus, de bisschop en Sinterklaas een mijter gedragen.
De mijter van Sinterklaas is van dezelfde materiaal en kleur als de mantel en bestaat uit twee aan elkaar bevestigde vijfhoekige vlakken, die naar boven toe in een punt uitlopen. De binnenkant is vaak gevoerd met een goudkleurige stof. De officiële mijter is aan de achterzijde voorzien van twee flappen. Een mijter hoort voorzien te zijn van twee versierde banden (goudgalon) in de vorm van een omgekeerde T.
De kromstaf
De staf zoals Sinterklaas die gebruikt, is een afleiding van de herdersstaf. Deze staat symbool voor de pastorale zorg, de zorg voor het geestelijk welzijn. De bisschoppelijke kromstaf is goudkleurig.
Handschoenen
Vaak draagt Sinterklaas witte of paarse handschoenen met aan zijn ringvinger een grote gouden
ring met rode steen.
De kleur rood
De lithurgische kleur rood wordt gedragen op Passiezondag en Goede Vrijdag, op Pinksterzondag en bij vieringen van het lijden van de Heer. Ook op de feesten van apostelen, evangelisten en heilige martelaren wordt de kleur rood gebruikt.
De priester leidt de mis in een rood kazuifel. Omdat Sinterklaas heel lang als een heilige werd gezien, is waarschijnlijk gekozen voor de kleur rood van zijn mantel.