De moord op de tsarenfamilie

Dit artikel gaat over het ontstaan van de Russische revolutie (de opkomt van het communisme in Rusland) en de moord op de Tsarenfamillie (de Romanov's) in 1918. Het verbergen van de lichamen en het geheim.

De reden van de Russische revolutie en de afzetting van Nicolaas II

De Russische tsaar ( Nicolaas II ) werd in 1917 afgezet. Hij moest noodgedwongen aftreden, omdat veel mensen niet eens waren met de manier van regeren, vooral niet met de beslissingen over het leger. Ook waren er voedsel tekorten over heel Rusland, namelijk gingen grote voorraden voedsel naar het leger, hierdoor kreeg Nicolaas II veel burgers tegen zich, en ontstonden er ook geregeld rellen, o.a in Moskou. De bevolking eisten daarom ook het eindigen van de oorlog. Aan het front sloten soldaten zelfs vriendschap met de vijand. In Maart 1917 escaleerde de situatie. Tsaar Nicolaas II had het bevel gegeven de stakende arbeiders hard aan te pakken. Het leger in Sint-Petersburg weigerde en sloot zich aan bij de stakers. De Februarirevolutie leidde er uit eindelijk toe dat de tsaar op 15 maart 1917 aftreedde.

Deportatie vanuit Tobolsk en gevangenschap in Jekaterinenburg

Op 22 April 1918 kreeg de tsarenfamilie te horen dat ze vanuit Tobolsk werden verplaatst, omdat het Witte leger (het leger onder leiding van admiraal Aleksander Koltsjak, als doel de tsarenfamilie zo snel mogelijk te bevrijden) optrok, hierdoor waren de bolsjewieken bang, en vertrokken. Aleksej (de tsarevitsj / troonopvolger) had hemofilie, een paar dagen voordat ze gingen vertrekken was hij gevallen en had hierdoor zware interne bloedingen, hierdoor kon hij op dat moment niet worden verplaatst. Daarom ging maar een deel van de tsarenfamilie als eerst op reis, op 26 April, Nicolaas II , Alexandra en Maria als eerst op de trein naar Moskou, tijdens de reis, werden zij verplicht om uit te stappen in Jekaterinenburg, waar ze dus in het Ipatiev-huis werden verplicht om te verblijven. Op 23 Mei volgden Olga, Tatjana, Anastacia en Aleksej (die inmiddels al aardig was herstelt). Die vervolgens ook werden vastgehouden in het Ipatiev-huis. Dit huis werd door de bolsjewieken geschikt bevonden als onderkomen voor de tsarenfamilie, omdat het een centrale ligging had in de stad. In Jekaterinenburg werden ze overgedragen aan de lokale autoriteit, waardoor ze in handen kwamen van de Sovjets.

De nacht van 16 op 17 juli 1918

Enkele maanden heeft de familie doorgebracht in het Ipatiev-huis. In de nacht van 16 op 17 juli 1918 kreeg de commandant Jakov Joertovski het bevel om in de kelder van het Ipatiev-huis, de gehele familie te eëxcecuteren. Hij pakte het makkelijk aan en wekte de familie in het midden van de nacht, met als excuus een foto te moeten maken, om aan Moskou te bewijzen dat ze nog in leven waren. Hierdoor ging de familie rustig naar de kelder, en raakte pas in paniek toen commandant Jakov Joertovski het bevel uit Moskou voorlas. Na het eerste executiesalvo leeften de dochters nog : zij hadden namelijk een korset aan, waarin de sieraden, juwelen en diamanten van de familie waren verstopt. Dit weerde de kogels af, waardoor ze dus het eerste salvo overleefden. Er werd een tweede salvo afgevuurd en wie er toen nog leefde, werd doodgestoken met bajonetten.

Het verbergen van de lichamen

Toen de soldaten dachten dat iedereen het niet overleeft had, werden de lichamen om half 3 's ochtends naar buiten gebracht en in vrachtwagens van de plaats weggevoerd. Hierna werden ze naar een verlaten mijnbouwschacht van een voormalige ijzermijn gebracht, genaamd "Vier Broers". Daar werden de lichaam ontdaan van de kleding, waarbij de soldaten de sieraden,juwelen en diamanten ontdekten. Hierbij ontstond een chaos, de soldaten probeerde zoveel mogelijk voor zichzelf te houden. Hierna werden de lichamen in de ondiepe mijnschacht gegooid, het water stond niet hoog genoeg om alle lichamen te verbergen, de volgende dag werd hun werk gecontroleerd door een aantal sovjetleiders, die uiteindelijk besloten om een andere plaats voor de lichamen te vinden.
De lijken werden uit de mijn gehaald, waarna Joertovski en zijn soldaten, de lichamen van Nicolaas II , Alexandra, Aleksej en dokter Botkin probeerde te verbranden. Dit lukte niet in een open vuur, dus werden de lichamen naar een andere mijnschacht gebracht. De vrachtwagen waarin ze werden vervoerd, kwam geregeld vast te zitten in de modder, waardoor ze erg verhinderd waren, ze kwamen te noorden van Jekaterinenburg vast te zitten. Ze konden de vrachtwagens niet los krijgen, dus werd besloten de lichamen ter plekke in een lokale mijnschacht, Ganina Jama genaamd, te gooien. Ze kregen niet de kans hun werk goed af te maken, omdat de Witten al tot vlakbij de stad waren.

De ontdekking van het graf

In de jaren negentig, nadat de Sovjet-Unie was opgeheven, ging men pas zoeken met een rapport van Joertovski op zoek naar de lichamen van de omgekomen familie. Er werden uiteindelijk maar 5 lijken gevonden. Om te kunnen beslissen van wie deze lichamen waren, werden er 2 onderzoeken gehouden. 1 Groep wetenschappers kwam tot de conclusie dat Anastacia en Aleksej ontbraken. De 2e groep wetenschappers kwam tot oordeel dat Maria en Aleksej ontbraken. Over deze vraag is nooit zekerheid gevonden, omdat de lichamen te verminkt waren. Ze waren met z'n 2e wel tot 1 conclusie gekomen, niemand kon dit overleefd hebben.
In 2002 werden enkele leden van de Romanov-familie heilig (strastoterptsev) verklaard.