Wilhelm II, laatste keizer van Duitsland
Hij was 29 toen hij keizer werd en had een grote voorliefde had voor militair vertoon, pracht en praal, Hij viel op door zijn ontactisch handelen in zowel het openbaar als in kleine kring. Vooral zijn woedeaanvallen zijn legendarisch. De dertig jaar dat hij keizer was wordt ook wel het Wilhelminische tijdperk genoemd.
Wilhelm
Door een tangverlossing kwam op
27 januari 1859, meer dood dan levend, Friedrich Wilhelm Viktor Albert van Hohenzollern ter wereld. Als gevolg van zijn moeilijke geboorte functioneerde zijn linkerarm niet goed en hier zou hij zijn hele leven last van houden.
Hij was de oudste zoon van de latere Keizer Frederik III en Victoria van Saksen-Coburg-Gotha. Zij was een dochter van de Britse koningin Victoria. Wilhelm was dus een kleinzoon van keizer Wilhelm I, neef van Edward VII, George V en tsaar Nicolaas II.
Om zijn handicap van zijn linkerarm te verhelpen, hesen zij Wilhelm in een corset en verpakten zij zijn arm in beugels en spalken. Zijn onaangepaste gedrag hoopten zijn ouders door middel van een harde opvoeding in de goede richting te wenden.
Hij was ondanks zijn handicap een goed ruiter en hield van uniformen en het leger. Een keus die hij maakte om bij zijn overheersende moeder weg te kunnen zijn.
Wilhelm en zijn gezin
In 1881 trouwde hij prinses Augusta Victoria van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Augustenburg, geboren op 22 oktober1858. Uit dit huwelijk zijn 7 kinderen geboren:
- 6 mei 1882 te Postdam, kroonprins Frederik Wilhelm Victor August Erns (gestorven 1951)
- 1883, Wilhelm Eitel Frederik (Eitel Fritz) Christiaan Karel, prins van Pruisen (overleden 1942)
- 1884, Adalbert Ferdinand Berengar Victor, prins van Pruisen (heengegaan 1948)
- 1887, August Wilhelm (Auwi) Hendrik Gunther Victor, prins van Pruisen (gestorven 1949)
- 1888, Oscar Karel Gustaaf Adolf, prins van Pruisen (overleden 1958)
- 1890 december 17, Joachim Frans Humbert, prins van Pruisen (zelfmoord 1920)
- 1892 september 13, Victoria Louise Adelheid Mathilde Charlotte, prinses van Pruisen (gestorven 1980)
Wilhelm als keizer
Op 29 jarige leeftijd wordt Wilhelm II keizer van Duitsland en koning van Pruisen, na de 99 dagen regeringsperiode van zijn vader. Deze is overleden aan een ongeneeslijke vorm van strottenhoofdkanker.
Een jonge keizer, die niet alleen een grote voorliefde had voor militair vertoon, pracht en praal, maar die ook opviel door zijn ontactisch handelen in zowel het openbaar als in kleine kring. Vooral zijn woedeaanvallen zijn legendarisch.
Hij was een keizer met zeer veel macht, stelde alle hoge functionarissen zelf aan, had de verantwoording van het buitenlands beleid, was opperbevelhebber van de strijdkrachten. De enige bevoegdheid van de Rijksdag was de regering naar huis sturen, het indienen van een motie van wantrouwen was uit de boze. Zelfs de oude Bismarck moest het veld ruimen, Wilhelm dwong hem tot aftreden.
Wilhelm was een autocraat en niet constitutioneel vorst. Vanuit de grondwet was hij uitgerust met talrijke formele bevoegdheden en met zijn “persoonlijk bewind” probeerde hij de monarchie nog meer aanzien en macht te geven. Hij maakte zich zeer regelmatig schuldig aan anti-joodse en racistische uitlatingen. Hij had een enorme bewondering voor de componist Richard Wagner en zijn schoonzoon. Dit was de rassentheoreticus Houton Steward Chamberlain, de schrijver van het antisemitische boek “Die Grundlagen des Neunzehntenjahrhunderts”, welk in 1899 werd uitgebracht.
Wereld Oorlog I
Na de moord op de Oostenrijkse troonopvolger Franz Ferdinand, die in 1914 in Sarajewo plaatsvond, ontstaat een enorme crisis. Wilhelm ziet het als zijn plicht om Oostenrijk te steunen wanneer deze in conflict komt met Servië als gevolg van de eerdergenoemde moord.
Als in 1918 duidelijk wordt dat Duitsland de oorlog gaat verliezen word Wilhelm op 9 november van de troon gestoten. Het tijdperk van de Hohenzollern is ten einde. Wilhelm vlucht met zijn vrouw naar Nederland, waar koningin Wilhelmina hem gratie verleent.
Wilhelm in Nederland
Op 10 november arriveert hij bij de Nederlandse grens Eysden. Goed twee weken later tekent hij zijn abdicatie, op 28 november. De 60 jarig ex-keizer trekt zich terug in Huis Doorn, waar hij na het overlijden van zijn vrouw in 1921 hertrouwt met prinses Hermine von Reuss. Hij ontvangt regelmatig bezoekers in de ijdele hoop dat Duitsland ooit de monarchie zal herstellen en hem opnieuw op de troon zet.
Hij stierf op 82 jarige leeftijd in 1941.
In 1919 wordt in Duitsland de republiek uitgeroepen.