De Weimarrepubliek

Na de Eerste Wereldoorlog was er veel onrust in Duitsland door het Verdrag van Versailles. Maar er waren nog veel meer problemen. Door al deze problemen voelde Scheidemann zich geroepen om een republiek uit te roepen, genaamde de Weimarrepubliek. De Weimarrepubliek had het vanaf het begin al moeilijk, maar kende ook een bloeiperiode van 5 jaar. In 1933 kwam er een einde aan de Weimarrepubliek.

Situatie na de Eerste Wereldoorlog

De situatie in Duitsland na de Eerste Wereldoorlog was niet best, er waren veel doden gevallen door de honger en de gevechten. De Weimarrepubliek accepteerde ook nog eens het Verdrag van Versailles, veel Duitsers waren het hier niet mee eens. De Duitse bevolking vond het niet eerlijk dat het Verdrag van Versailles Duitsland alleen de schuld gaf van de Eerste Wereldoorlog. Ze vonden ook dat het bedrag aan herstelbetalingen te hoog was. Ze moesten ook nog eens heel veel gebieden afstaan. Door het Verdrag van Versailles konden radicale politieke partijen gemakkelijk aanhangers krijgen. Veel radicale partijen wouden iets doen aan de maatregelen van het Verdrag van Versailles. Toen alles van het Verdrag van Versailles bekend was in Duitsland, braken er veel revoluties uit in Duitsland.

Uitroepen republiek

Toen de revoluties ook de hoofdstad Berlijn hadden bereikt deed Wilhelm II (keizer van Duitsland tijdens de Eerste Wereldoorlog) afstand van de troon, hij vluchtte toen naar Nederland, omdat Nederland neutraal was gebleven tijdens de Eerste Wereldoorlog. Om een einde aan deze onrustige situatie te maken riep Scheidemann (een sociaal-democraat) een republiek uit vanuit de stad Weimar. In deze stad werd ook de grondwet gemaakt voor de nieuwe republiek. Om deze twee redenen heette de republiek de Weimarrepubliek.

Problemen

De Weimarrepubliek had vanaf het begin al te maken met grote problemen. De problemen van de republiek waren het Verdrag van Versailles, de opstanden en de economische crisis. De republiek beleefde zijn dieptepunt in het jaar 1923. De Weimarrepubliek besloot toen om niet langer de herstelbetalingen te betalen aan de geallileerden. Frankrijk en België gingen toen het Ruhrgebied bezetten om Duitsland te dwingen om te betalen. De Duitse regering riep toen de werknemers uit om te gaan staken. De werknemers kregen toen financiële steun van de regering. Hierdoor ontstond er hyperinflatie. Door deze hyperinflatie kwam er een economische crisis in de Weimarrepubliek. In deze tijden kreeg het nationaal-socialisme en het communisme veel aanhang. Deze twee stromingen beloofden allebei om iets aan de economische crisis te doen.

Dawesplan

In de periode van 1924 tot 1929 ging het weer beter met Duitsland. Dit kwam door het Dawesplan. Door het Dawesplan werden de herstelbetalingen verminderd en kon Duitsland geld gaan lenen van de Verenigde Staten. Dit was de beste periode van de Weimarrepubliek.

Crisis

In 1929 gingen de aandeelkoersen op Wall street ineens heel erg dalen. Veel beleggers gingen daarom hun aandelen verkopen, hierdoor zakten de koersen volledig in elkaar. Doordat de beurs in elkaar gezakt was, konden veel mensen hun leningen niet meer betalen, waardoor de banken failliet gingen. Duitsland kreeg ook last van deze crisis, de VS had namelijk geld aan hun geleend om de herstelbetalingen van het Verdrag van Versailles terug te kunnen betalen. De Verenigde Staten wouden dit geld nu terug hebben.Deze crisis had erg grote gevolgen voor Duitsland. Veel mensen hadden er toen geen vertrouwen meer in dat het goed zou komen met de Weimarrepubliek, door deze economische crisis kregen de NSDAP en de KPD veel aanhang.

Het einde van de Weimarrepubliek

De Weimarrepubliek was in elkaar gestort door alle problemen. Men had toen een sterke leider nodig, men vond Hitler daar geschikt voor. In deze tijd zag men Hitler nog niet als een gevaarlijk persoon. Hitler veranderde Duitsland toen in een dictatuur, de Weimarrepubliek heette voortaan Nazi-Duitsland. In Nazi-Duitsland was er geen vrijheid meer voor de bevolking, alles werd namelijk gecontroleerd.