De piramidebouwers: het World Wide Web

Iedereen kent de piramides van Gizeh. Andere overbekende sites zijn Machu Picchu, Paaseiland, Angkor Wat en de stenen cirkels van o.a. Stonehenge. Maar over de hele wereld verspreid liggen letterlijk duizenden monumenten uit voorhistorische tijden nog op verklaringen en begrip te wachten. De enorme omvang van het bouwproject van de piramidebouwers is nog steeds het grootste mysterie van onze geschiedenis. De vraag wie onze voorouders werkelijk waren en wie we bijgevolg zijn, is nog lang niet beantwoord.

Veel hooi op je vork

Wie zich wat verdiept in het verband tussen megalithische bouwwerken loopt al snel het risico gebeten te worden door de hardnekkige microbe die door sommigen wat meesmuilend "piramidologie" of "piramidiotie" genoemd wordt. Hoe meer je ontdekt over de schaal van de grootste bouwwerken van de mensheid, hoe meer vragen er opduiken. Het is onbegonnen werk voor één individu om zich toe te leggen op meer dan een enkel gebied. Hoewel er door de overheid in alle talen over gezwegen wordt, bevinden zich in China alleen al een tweehonderd piramides. Japan heeft op zijn grondgebied honderden neolithische monumenten en stenen cirkels. Stonehenge, Avebury en Newgrange zijn de bekendste monumenten in Ierland en Groot-Brittanië, maar er zijn in die twee landen alleen al nog honderden andere gelijkaardige sites.

De regio van Machu Picchu, Ollantaytambo, Sacsayhuaman, Q'uenco, Cuzco is in de ware zin van het woord één megalopolis waar miljoenen tonnen graniet bewerkt en verplaatst zijn. Net zoals in Gizeh moest daarvoor ook nog de bouwoppervlakte geëffend worden. Wie de piramide van Khufu bekijkt, verliest soms uit het oog dat deze gebouwd is op een kunstmatig geëgaliseerde vlakte van 60.000 m², die dan nog geplaveid werd met tonnen zware dekstenen. Is er naast het consequente gebruik van enorme, veelzijdige en precies ineengepuzzelde stenen nog een ander verband tussen al deze sites? Eén verband dat door een grote meerderheid onderkend wordt is het astronomisch aspect van de meeste van de sites. Een ander intrigerend aspect van de meeste van deze oeroude monumenten, zijn hun posities ten opzichte van elkaar.

Plato, Ivan Sanderson en het Becker-Hagens-grid

De Bermuda driehoek is bij velen berucht om de mysterieuze verdwijningen die er in het verleden hebben plaatsgevonden. Door zijn werk bij de Britse Marine Inlichtingendienst legde Ivan Sanderson het verband met de "Duivelszee" of "Taiwan driehoek" en andere gelijkaardige gebieden. Hij definieerde uiteindelijk twaalf zogenaamde "vortices" waar magnetische anomalieën aan de basis zouden liggen van vreemde verschijnselen. Op basis van zijn conclusies verfijnden Bill Becker en Bethe Hagens een versie van het rooster of "grid" dat de aarde omspant in regelmatige geometrische patronen. Er zijn verschillende versies van dit patroon, maar een gemeenschappelijk punt van alle versies is het elektromagnetisch veld van de aarde, dat zich lijkt te concentreren in bepaalde lijnen. Een fenomeen dat hier mee samenhangt zijn de zgn. 'ley-lines' in Engeland. Het onderzoek naar de magnetische of "tellurische stromen" van onze planeet staat nog steeds in de kinderschoenen. Het is zelfs de vraag of wel één vast patroon te ontwaren valt, of een combinatie van verschillende. Opmerkelijk is wel dat de overgrote meerderheid van de oudste monumenten zich net op lijnen of knooppunten van dit rooster bevindt. Het Gizeh-plateau neemt hier een prominente plaats in. Gebruikten de piramidebouwers de magnetische krachten van de aarde om energie op te wekken of te "oogsten"? Steeds meer onderzoekers vermoeden van wel en wijzen op de bijzondere energetische eigenschappen van vele monumenten als Stonehenge en de piramides van Gizeh. De verfijning van onze eigen technologie maakt het nu mogelijk begin te maken met een vaststellling van die eigenschappen; dit gaat van digitale fotografie, infrarood beelden tot infrasone en ultrasone opname-apparatuur en andere. Dat deze onderzoeksvelden allemaal buiten de puur geschiedkundige vallen is tegelijk de reden dat ze in officiële kringen nog steeds argwanend bekeken worden.

Oeroude aanwijzingen

Ondanks de nog jonge wetenschap van onze eigen tijd op dit vlak, lijken de patronen die vervat liggen in dit globale rooster al sinds de vroegste tijden gekend te zijn. Over heel de wereld zijn voorwerpen of monumenten te vinden die deze patronen uitbeelden, maar tot enkele decennia geleden werden deze nooit met de planetaire structuur in verband gebracht. In hun wetenschappelijke benadering van de kosmologie beschreven o.a. Plato en Pythagoras zowel in metafysische als wiskundige termen de structuur van de Aarde en het universum. [nvda. De goniometrische wiskunde in dit verband gaat mijn eigen pet ver te boven, maar je hoeft geen wiskundeknobbel te hebben om de patronen te herkennen.] Het grotere verband van dit "planetair DNA" is waarschijnlijk ook de connectie tussen de ligging van bepaalde monumenten. In hun relatie komen dan ook steeds dezelfde wiskundge getallen en constanten voor, waarvan π en φ inherent verbonden zijn met de hoekmeetkunde en regelmatige polyhydra.
Om een eenvoudig voorbeeld te geven:
Wie van Paaseiland richting Machu Picchu vliegt, passeert binnen een consistente bandbreedte van 100 km achtereenvolgens de "Grote Kandelaar" en de Nazca-lijnen, de Chanka-Sondor Piramide, Machu Picchu, Ollantaytambo, Sacsayhuaman-Q'uenco-Cuzco, de rotstekeningen van Abuña (grens Bolivië-Brazilië), de mysterieuze steencirkels en prehistorische nederzettingen van Oued Ajror (Algerije), de zo mogelijk nog vreemdere regio van de Tassili N'Ajer en Illizi, Sebha (Sheba?), het orakel van Siwa en natuurlijk het Gizeh-plateau. Deze lijn die de aarde omcirkelt en verder nog in Ur, Mohenjo Daro en de Shan Shi piramides passeert, is even lang als de evenaar en kan dat dus best ooit eens geweest zijn. Andere verhoudingen:

• De afstand Rano Raraku, Paaseiland - Gizeh is 16.180,3 km of 10.000 φ Deze lijn passeert tevens de Nazca-lijnen, snijdt de rechte Machu Picchu - Ollantaytombo in een 1,54 verhouding en kruist de evenaar in een hoek van 30 graden.
• De afstand Nazca - Gizeh is gelijk aan de afstand Teotihuacan - Gizeh (ca. 12.360 km)
• De afstand Nazca - Angkor Wat is gelijk aan de afstand Paaseiland - Mohenjo Daro (ca. 19.800 km of 18.000 km x 1.1 )
• De afstand Newgrange - Gizeh is 4.007,5 km of één tiende van de evenaar en 1,11 maal de afstand Gizeh - Mohenjo Daro.
• De afstand Angkor Wat - Gizeh is gelijk aan de afstand Nazca - Gizeh x φ
• De afstand Nazca - Angkor Wat is gelijk aan de afstand Nazca - Gizeh x φ
• De afstand Gizeh - Mohenjo Daro is ca. 3.600 km (afhankelijk van welke meetpunten je binnen deze grote sites gebruikt).

Duidelijke overeenkomsten

Dat de overeenkomsten niet alleen in de piramidale structuur zit (wat voor iedereen duidelijk zichtbaar is), bewijzen tevens de steencirkels (of elliptische vormen in veel gevallen) en de wereldwijd voorkomende spiraalmotieven. Daarbovenop komen ook telkens weer dezelfde afmetingen tevoorschijn en de oneindig repetitieve getallen dientengevolge. Veel van de getallen die we hebben aangetoond in de "Gebogen Piramide van Snofroe" komen weer terug in de hele Newgrange regio en diens satellieten Dowth en Knowth om maar één site te noemen. Wie enkele monumenten en grote neolithische aardewerken wil opmeten, kan met Google Earth zelf al veel overeenkomsten aantonen. Wees dan wel voorbereid op meer dan een paar uur "bezigheidstherapie".

Niets is gescheiden, alles is één

Zoals de quantumfysica de laatste jaren is beginnen aan te tonen, is dat alles wat we zijn, kennen en waarnemen op één of andere manier is opgebouwd uit energie. Zelfs de materie of tastbare werkelijkheid is volgens die principes enkel een trillingsfrequentie. Ook ons eigen lichaam is opgebouwd uit dezelfde organische en anorganische atomen als die van al het aardse leven en niet-leven; ons DNA, de Aarde en het universum zijn met andere woorden in hun wezen op dezelfde fundamenten gebouwd. Als we maar één ding moeten onthouden uit de geschiedenis, is dat misschien de meest kernachtige boodschap die ons is nagelaten. Zoals de Egyptenaren, Sumeriërs en de bijbelse profeten al zeiden: Zo boven, zo beneden. Zo het begin was, zo zal het eind zijn.