Napoleon en de Tempel van de Glorie in Parijs

In zijn keizerlijke hoofdstad Parijs besloot Napoleon in het jaar 1806 tot de bouw van een eretempel voor zijn Grande Armée: de Temple de la Gloire. Tegenwoordig staat dit monument voor Napoleon's soldaten nog steeds in het centrum van de stad, echter is het nu in gebruik als rooms-katholieke kerk. Op het snijpunt van drie avenues staat op Place de la Madeleine de Madeleinekerk. Een achtentwintig treden tellende trap leidt naar de hoofdingang van de kerk. Vanuit de zuilengalerij heb je als bezoeker een geweldig uitzicht op de Rue Royale, de Place de la Concorde met haar obelisk van Luxor, de Pont de la Concorde (één van de mooiste Parijse bruggen over de Seine), het Assemblée Nationale (ook wel Palais Bourbon geheten) én de heel in de verte gelegen Dôme des Invalides.

Een eretempel voor Napoleon's soldaten

In 1806, nog geen jaar na de glorieuze overwinning in het nu Tsjechische Austerlitz, besloot Napoleon tot de bouw van een tempel ter ere van zijn soldaten. Door middel van een publieke inschrijving werd er een competitie gehouden die gewonnen werd door de architect Vignon. In het gebouw zouden de namen van alle soldaten die gevochten hadden in Oostenrijk en Duitsland op marmeren platen worden vermeld. Binnenin zou het minimalistisch worden aangekleed; alleen een aantal vloerkleden, kussens en beelden zouden het interieur van de tempel decoreren.

Griekse stijl

Napoleon besloot de tempel te laten bouwen ten noorden van de Place de la Concorde. Op deze plek was men namelijk al in 1764 begonnen met de bouw van een kerk. Echter vorderde de bouw van dit godshuis zeer langzaam en tussen 1790 en 1806 lag de bouw geheel stil. In 1806 werden de reeds opgetrokken delen van de kerk gesloopt en begon Vignon met de bouw van de tempel in Griekse stijl. Er werd een majestueuze zuilengalerij om het gebouw heen geplaatst met in totaal twintig meter hoge zuilen in Ionische stijl. Een monumentale trap leidde de bezoeker naar de ingang van de tempel.

De Bourbon-koning Lodewijk XVIII

Na de terugkeer van de Bourbons op de Franse troon besloot koning Lodewijk XVIII in 1814 dat de tempel van de Grande Armée omgebouwd moest worden tot een katholieke kerk. In 1842, zesendertig jaar na het begin van de bouw, werd de Madeleinekerk ingewijd. Boven de ingang is er een beeldhouwwerk van Lemaire te vinden. Het stelt het Laatste Oordeel voor. De reliëfs op de bronzen deuren beelden de tien geboden uit. In de kerk bevindt zich boven het hoofdaltaar een beeldengroep die het moment van Maria Magdalena's ten hemel opstijging toont.

Rue de Rivoli

De bouw van de tempel van de Grande Armée was niet Napoleon's enige bemoeienis met de architectonische ontwikkeling van de stad Parijs. Het doel van de keizer was het verfraaien van de stad tot een waardige keizerlijke hoofdstad van een Europees keizerrijk. Naast de aanleg van brede avenues, zoals de Rue de Rivoli en de Rue de Castiglinone, dat in schril contrast stond met de immense wirwar aan steegjes waaruit Parijs eeuwenlang bestond, werden er ook andere openbare gebouwen neergezet. Zo werd de Beurs gebouwd. Dit gebouw was geïnspireerd op de tempel van Vespasianus in Rome. Verder werd er een nieuwe vleugel tussen het Louvre en het paleis les Tuileries gebouwd.

Triomfbogen

Naast het bouwen van pompeuze gebouwen vatte Napoleon het plan op om Parijs vier triomfbogen te schenken. Deze erebogen moesten Marengo, Austerlitz, de vrede en de religie gedenken. Alleen de eerste twee vermelde triomfbogen zijn daadwerkelijk gebouwd; de Arc de Triomphe du Carrousel en de Arc de Triomphe de L'Etoile. Verder werden er drie nieuwe bruggen over de Seine gebouwd. Tevens werd door de inspanningen van Napoleon gasverlichting in de hoofdstad aangelegd. In 1814 telde de stad zeker zo'n 4.500 gas-straatlampen. Naast deze zaken werd er een door de keizer bedacht huisnummeringssysteem ingevoerd. Voortaan zouden de huizen aan de ene kant van de straat uit even nummers bestaan, en aan de andere kant met oneven nummers worden aangeduid. Met al deze plannen en initiatieven, waaronder de Tempel de la Gloire, zou Parijs een keizerlijke hoofdstad met grandeur worden.