De Zeven Klassieke Wereldwonderen

De zeven wereldwonderen is niets anders dan een verwijzing naar constructies uit de oudheid en de moderne tijd. De moderne tijd richt zich op de constructies van recente eeuwen, terwijl die in de oudheid eeuwen terug gaan, zelfs zo ver dat onze tijdtelling niet eens bestond. Maar wat zijn nou deze wereldwonderen en waarom vallen ze hieronder? Een overzicht van de klassieke wonderen op een rij.

Piramide van Cheops

De Piramide van Cheops dateert uit 2584-2561 voor Christus. De Egyptenaren bouwden deze piramide die nog steeds te bewonderen is in Gizeh, Egypte. De Piramide van Cheops staat beter bekend als de Grote Piramide die de enige van de zeven klassieke wereldwonderen is die vandaag de dag nog steeds bestaat. Tot aan 1311 voor Christus (bij de voltooiing van Kathedraal van Lincoln, was deze piramide het hoogste gebouw van de wereld en maar liefst 146 meter hoog.

De piramide heeft een behoorlijke afmeting. De omvang is 230 meter breed en 147 meter hoog. De piramide bezit zo’n 2,3 miljoen stenen met een gemiddeld gewicht van 2500 kilogram. De oorspronkelijke naam was ‘Horizon van Cheops, waarin de ziel van de koning ten hemel kon rijken. Cheops was de tweede koning van de 4e dynastie van het Oude Egypte. De piramide liet hij bouwen tussen 2551 – 2472 v.Chr. Totaal ontstond er een reeks van zes piramides met een groot beeld.

Hangende tuinen van Babylon

De Hangende tuinen van Babylon zouden in de buurt van wat nu Bagdad is, hebben gestaan. Het is een onderdeel van de stad Babel. Volgens verhalen is de tuin gebouwd omdat een van zijn vrouwen niet tegen de drukte van de stad kon. Daarom werd er een tuin gebouwd aan de rivier Eufraat. De tuin bestond uit terrassen en bomen en planten en was omringt door muren. Omdat de bomen en planten heel goed groeiden, door een ingenieus watervoorzieningsysteem, groeiden ze over de muren van de tuin heen en hingen boven de Eufraat – vandaar zijn naam. De tuinen zijn aangelegd rond 600 v.Chr. en moeten zo’n 250 jaar gestaan hebben en zijn van generatie op generatie gegaan. Bewijzen van deze tuinen zijn nooit gevonden.

Tempel van Artemis in Efeze

De Tempel van Artemis, ook wel ‘Artemision’ genaamd, werd gebouwd rond 550 v.Chr. als het grootste tempelgebouw van de geschiedenis. De tempel was een heiligdom ter ere van de maagdelijk jacht, vruchtbaarheids- en maangodin Artemis. Artemis is de moedergodin van Antonië en voor de Grieken was zij zeer belangrijk. Ze behoorde tot de twaalf godinnen van het Griekse Pantheon en is een dochter van oppergod Zeus en Leto. Apollon is haar tweelingzus. De Latijnse naam voor Artemis is Diana.

Beeld van Zeus te Olympia

In de Dorische tempel van Olympia bevond zich een standbeeld van negen meter hoog. Het standbeeld was het standbeeld van oppergod Zeus, die op zijn troon over Olympus waakte. De ogen was Zeus waren gemaakt van edelstenen. Het beeld werd gemaakt door beeldhouwer Phidias. De tempel van Zeus, waar het beeld oorspronkelijk zou komen te staan, was de klein voor het beeld. Het beeld is vergaan in 475 v.Chr., nadat het was overgebracht Constantinopel.

Mausoleum van Halicarnassus

Het Mausoleum van Halicarnassus was oorspronkelijk een graftombe van de bestuurder van de streek Caria, Mausollos. De hoofdstad van Caria was Halicarnassus en is gelegen op de plek waar nu Bodrum in West Turkije ligt. Archeologen hebben het fundament van het mausoleum gevonden en het is daar nog steeds te zien.

In vroeger tijd was het een gewoonte de koning of koningin te begraven in graftombes in de vorm van piramides of gebouwen. Dit mausoleum was de begraafplaats voor Mausollos. Een bestuurder werd gezien als koning. De reden voor een eigen plaats op deze lijst is, omdat men gefascineerd is door de schoonheid van het gebouw. Het gebouw op zich niet het grootste. Het was 45 meter hoog, waar nog eens 20 meter in beslag werd genomen door een groot podium.

Het mooie aan het mausoleum is dat de vier beste beeldhouwers uit die tijd samen een beeld maakten dat op het dak van het mausoleum stond. Een strijdwagen die door paarden werd getrokken. De paarden leken de wagen naar de hemel te trekken.
Tegenwoordig kan men alleen nog genieten van de fundering die in Turkije ligt. Toch toont een reconstructie van archeologen een helder beeld van het mausoleum.

Kolossus van Rodos

Kolossus van Rodos is een 32 meter hoog bronzen beeld met de afbeelding van de Griekse zonnegod Helios, die door de Grieken werd vereerd. Tussen 302 en 292 v.Chr. werd het beeld gebouwd aan de monding van de haven van het eiland Rodos. Charles van Lindos nam de bouw van het beeld op zich. De bouw van het beeld zou verband houden met een grote overwinning van Rodos in die tijd. Ergens tussen 227 v.Chr. en 224 v.Chr. zou het beeld verwoest zijn door een aardbeving. Ongeveer negen eeuwen lang hebben de brokstukken van het beeld bij de haven gelegen tot in 654 n.Chr. Arabieren de brokstukken vonden en het wilden wegslepen. Volgens de legende waren er zo’n 900 kamelen per brokstuk nodig om het te verslepen. Tot op de dag van vandaag zijn de brokstukken van het beeld verdwenen.

Pharos van Alexandrië

De Pharos van Alexandrië was de eerste vuurtoren die op het kleine eilandje voor de kust van Alexandrië stond. Tussen 297 v.Chr. en 283 v.Chr. werd door de eerste hellenistische koning van Egypte Ptolemaeus I Soter I. de opdracht gegeven deze vuurtoren te bouwen. De toren werd gebouwd op een plateau in zee, niet ver van de Egyptische haven van Alexandrië. De 122 meter hoge toren heeft zo’n 1400 jaar dienst bewezen en was gebouwd in spiraalvorm, zodat men bij naar het lichtbaken omhoog kon. Volgens de verhalen was het licht vanaf 510 kilometer in zee waarneembaar. De witte toren is in de 14e eeuw verwoest door een aardbeving.