Joan van Acre (1272-1307), dochter van koning Edward I

Joan was een dochter van koning Edward I van Engeland en zijn vrouw koningin Eleonora van Castilië. Zij werd geboren tijdens de achtste kruistocht in het Heilige land. De toevoeging Acre aan haar naam is een verwijzing naar haar geboorteplaats in Israel. Ondanks haar eigenzinnig karakter, twee huwelijken en een vroeg overlijden in het kraambed wordt deze vrouw na haar dood heilig verklaard volgens een vijftiende eeuws kroniek.

Jeugd

Na geboren te zijn in het Heilige land wordt Joan in september 1272 achtergelaten bij haar oma, Johanna van Dammartini in Castilië, waarna haar ouders zonder haar weer teruggaan naar Engeland. Haar oma verwent het kind grondig en geeft haar alle vrijheid. Intussen is haar vader al bezig een huwelijk te arrangeren en op haar vijfde huwelijkt hij haar uit aan Hartman (zoon van koning Rudolph I van Duitsland). Zij zal hem echter nooit ontmoeten want Hartman sterft al jong, hij belandt door een ongeluk in het water en verdrinkt.

Terug naar Engeland

Na de dood van haar oma, Joan is dan bijna zeven jaar, keert zij terug naar Engeland. Haar ouders krijgen spijt van hun beslissing Joan achter te laten bij haar oma zodra ze haar leren kennen. Ze is levendig, ijdel, uitdagend en door en door verwend. Overigens was Joan niet het enige kind wat elders werd opgevoed. Geen van de veertien kinderen van Edward en Eleonora groeide op in het huis van hun ouders.

Eerste huwelijk

Op haar achttiende treedt ze in de Westminster Abbey in het huwelijk met de dertig jaar oudere, gescheiden Gilbert de Clare, de zevende graaf van Gloucester. Dit huwelijk is door haar vader bekokstoofd rond haar twaalfde verjaardag. Het duurt echter lang voordat de dispensatie van de paus er door komt. Adelheid, de eerste vrouw van Gilbert zou tijdens haar huwelijk een relatie hebben onderhouden met haar neef, prins Edward. De reden dat Gilbert de scheiding had aangevraagd. Zo komt het dat Joan laat in het huwelijk treedt, in die tijd was 15 jaar de gebruikelijke leeftijd. Samen kregen ze vier kinderen (Gilbert de Clare, Eleanor de Clare, Margaret de Clare en Elizabeth de Clare). Op 7 december 1295 wordt Joan weduwe. Zij is dan 25 jaar oud.

Tweede huwelijk

Edward probeert direct een tweede huwelijk voor zijn eigenzinnige dochter te regelen maar Joan heeft andere plannen. Ze is verliefd op één van de schildknapen van haar eerste man en trouwt in het geheim met hem. Wanneer Joan zwanger raakt komt het huwelijk uit en haar woedende vader ontneemt zijn dochter al haar land en sluit haar echtgenoot Ralph de Monthermer op in de gevangenis van Bristol Castle. Joan reist af naar het hof en zegt tegen haar vader dat niemand er aanstoot aan neemt als een graaf trouwt met een arme vrouw dus dat er niet veel tegen kan zijn als een gravin trouwt met een veelbelovende jongeman. Uiteindelijk weet ze hem te zover te krijgen dat hij haar haar landerijen terug geeft. Hij gaat zelfs zover dat hij haar echtgenoot (ouders niet bekend, maar hij wordt een bastaard genoemd) accepteert als schoonzoon en tot ridder slaat, al wordt de relatie tussen vader en dochter na dit voorval wel koeler. Ook met Ralph krijgt Joan vier kinderen (Mary, Joan, Thomas en Edward de Monthermer).

Dood

Op 23 april 1307 overlijdt Joan (35 jaar) in het kraambed op haar landgoed in Suffolk. Zij wordt begraven in het Augustijner Klooster aldaar. Haar dochter Elizabeth laat ongeveer vijftig jaar later het lichaam van haar moeder weer opgraven. Het lichaam blijkt dan intact te zijn. Nadien zijn er meldingen geweest van wonderbaarlijke genezingen van bezoekers van het graf van Joan.

Joan van Acre leefde van 1272 tot 1307, niet te verwarren met de later levende en veel bekendere Franse Jeanne d'Arc die in het Engels ook wel Joan of Arc wordt genoemd.