Griekse mythologie: De nakomelingen van Hyperion & Theia

Volgens de Griekse mythologie waren zowel de Titaan Hyperion als zijn zus, de Titanide Theia, nakomelingen van de godin Gaia (de aarde) en haar man en zoon, de god Ouranos (de hemel). Een Titaan (vrouwelijk: Titanide) was een mythisch figuur die, naast reusachtig groot, ook bijzonder krachtig was. Hyperion en Theia werden gezamenlijk ook wel de Titanen van het licht genoemd en mede daarom vertegenwoordigen hun kinderen twee hemellichamen en een natuurverschijnsel; zoon Helios verpersoonlijkt de zon, dochter Selene de maan en dochter Eos de dageraad.

Inhoud

• De Titaan Hyperion
• Titanide Theia
• Helios (de zon)
• Nageslacht van Helios en Perseis
• Nageslacht Helios en Clymene
• Nageslacht van Helios en Neaira
• Selene (de maan)
• Eos
• Nageslacht van Eos en Astraeus
• Nageslacht van Eos en Tithonus
• Nageslacht van Eos en Cephalus

De Titaan Hyperion

De Titaan Hyperion was volgens de Oude Grieken naast de god van het licht ook de god van de observatie. De reden hiervoor was gelegen in het feit dat de Oude Grieken dachten dat het menselijk oog licht uitstraalde. Met andere woorden: wanneer de lichtbundel (het oog) ergens op scheen was de mens in staat dat object te zien. Hyperion was volgens de Oude Grieken ook verantwoordelijk voor het 'creëren' van de dagen en de maanden door zijn zoon Helios (de zon) en zijn dochter Selene (de maan) volgens een vaste cyclus langs de hemel te bewegen. Hyperion eindigde zijn leven in de Tartaros (de onderwereld) nadat hij de godenoorlog tegen oppergod Zeus had verloren.

Titanide Theia

De Titanide Theia of Dione (gelatiniseerd) was volgens de Oude Grieken de 'Koningin van het Licht' en was samen met haar man (en broer) Hyperion verantwoordelijk voor het licht op aarde en in de hemel. De Titanide Theia - die ook wel de 'Hemelkoningin' werd genoemd - was eigenlijk de vrouwelijke tegenhanger van oppergod Zeus, die ook wel bekend stond als de 'Hemelgod' of de 'Hemelkoning'. Theia was moeder van Helios (de zon), Selene (de maan) en Eos (de dageraad) en volgens sommige Griekse schrijvers ook de moeder van de godin Aphrodite. Al stond Theia in de Griekse Theogonia (de Godenstamboom) niet als Aphrodite's moeder vermeld.

Helios (de zon)

Helios was de eerstgeborene van het Titanenpaar Hyperion en Theia en verpersoonlijkte volgens de Oude Grieken de zon. Helios werd daarom in vele Griekse bronnen ook wel de 'Zonnegod' genoemd en had de taak om de zonsopkomst en de zonsondergang te regelen. Volgens de mythen van Helios steeg hij ieder ochtend op vanuit de oceaan in het oosten om vervolgens met zijn zonnewagen langs de hemel te rijden naar de oceaan in het westen. Wanneer Helios in het westen was aangekomen ging hij weer onder in de oceaan om gedurende de nacht met zijn zonneboot weer van het westen naar het oosten te varen om daar de volgende ochtend weer op te komen.

Nageslacht van Helios en Perseis

Helios was bij drie verschillende vrouwen vader van vele kinderen, maar trad officieel in het huwelijk met zijn nicht, de Oceanide Perseis. Samen met Perseis kreeg Helios diverse kinderen waarvan de drie meest bekende de tovenares Circe, dochter Pasiphaë en zoon Aietes, waren.

Circe
Circe was een tovenares die woonachtig was op het mythische eiland Aeaea op een berg genaamd Circeo. Circe bezat de gave om mensen en goden door middel van een toverdrank in wilde dieren te veranderen. Volgens de Griekse mythologie had ze een relatie met de Griekse koning Odysseus en baarde hem drie zonen; Agrios, Latinus en Telegonus

Pasiphaë
Pasiphaë was vermoedelijk het tweede kind van Helios en Perseis en trad in het huwelijk met koning Minos van Kreta. Pasiphaë was de moeder van Glaucus, Androgeos, Phaidra en Ariadne. Ook was Pasiphaë de moeder van de Minotaurus - een mens met de kop van een stier - die ze baarde als straf van oppergod Zeus.

Aietes
Aietes - in Oudgrieks ook wel Aëtes genoemd - was de koning van Korinthe en later van Colchis. Hij trad in het huwelijk met de Oceanide Eidyia en kreeg samen met haar drie kinderen; Medea, Chalciope en Absyrtus genoemd. Aietes mythen was bekend omdat hij de bezitter was van het Gulden Vlies; een gouden schapenvacht die afkomstig was van de ram Chrysomallos.

Nageslacht Helios en Clymene

Volgens de Theogonia (de Godenstamboom) had Helios ook een relatie met Oceanide Clymene die hem twee kinderen schonk; Aigle en Phaëton.

Aigle
Over de godin Aigle is geen informatie bekend, vermoedelijk omdat ze geen grote rol speelde in de Griekse mythologie.

Phaëton
Volgens de mythen van Phaëton werd hij door oppergod Zeus neergebliksemd nadat hij met de zonnewagen van zijn vader grote delen van de aarde in brand had gestoken en zo de woestijnen had gecreëerd: Om de andere goden te bewijzen dat hij echt een zoon van Helios was zeurde hij net zo lang bij zijn vader tot hij een dag lang zijn zonnewagen mocht lenen. Helaas ging het halverwege de rit helemaal mis toen de paarden op hol sloegen en Phaëton met de zonnewagen grote delen van de aarde in vuur en vlam zette. Om te voorkomen dat Phaëton de hele aarde in brand zou steken besloot Zeus hem neer te bliksemen waarna Phaëton uit de zonnewagen viel en in de Tartaros (de onderwereld) belanden.

Nageslacht van Helios en Neaira

Volgens de mythen van Phaëton had hij ook nog twee halfzussen, genaamd Phaetusa en Lampetia, welke zijn vader had verwerkt bij de onbekende nimf Neaira. Beide waren na het overlijden van hun halfbroer zo bedroefd dat ze besloten in populieren te veranderen, een boomsoort die zeer veel licht nodig heeft om te kunnen groeien.

Selene (de maan)

De godin Selene was het tweede kind van de Titanen Hyperion en Theia en verpersoonlijkte volgens de Oude Grieken de maan. Aangezien de maan in de Griekse mythologie het symbool van maagdelijkheid was werd Selene ook wel als één en dezelfde persoon gezien als de godin Artemis (de eeuwige maagd). Volgens diverse Oud Griekse schrijvers had Selene een relatie met de sterfelijke herder Endymion, die later door oppergod Zeus werd verheven tot god en de verpersoonlijking was van de slaap. Aangezien de godin Selene net zo maagdelijk was als de maan zelf kwam er uit haar relatie met Endymion geen kinderen voort.

Eos

Eos was het derde en laatste kind van het Titanenpaar Hyperion en Theia en zij verpersoonlijkte volgens de Griekse mythologie de dageraad. Volgens de mythen van Eos stond ze ieder ochtend vroeg op om de gouden hemelpoorten voor haar broer Helios (de zon) te openen zodat deze met zijn zonnewagen van oost naar west kon reizen. Tevens had Eos de taak om de komst van Helios aan te kondigen op de Olympus, de goddelijke berg waar de Olympische goden woonachtig waren. Eos reed net als haar vader in een wagen die werd voortgetrokken door twee paarden die de namen Lampos (fakkel) en Phaëthon (schijnend) hadden.

Nageslacht van Eos en Astraeus

Eos was volgens haar mythen een prachtige godin die er vele minnaars op na hield en diverse kinderen op de wereld zetten. Zo had zij een relatie met de Titaan Astraeus; een zoon van Titaan Crius, welke bij haar de vier Anemoi (de winden) en de vijf Astra Planeta (de sterren/planeten) verwekte.

De Anemoi
De Anemoi waren de vier zonen van Eos en Astraeus die ieder een bepaalde wind vertegenwoordigden:

• Boreas: De noordenwind en verantwoordelijk voor de koude, winterse winden
• Zephyros: De westenwind en verantwoordelijk voor de zachte lentebries
• Euros: De oostenwind en verantwoordelijk voor het weer in de herfst
• Notos: De zuidenwind en verantwoordelijk voor de zomerse regenbuien en herfsstormen

De Astra planeta
De Oude Grieken kenden nog niet alle planeten zoals wij deze vandaag de dag kennen en Uranus, Neptunus en de dwergplaneet Pluto waren bij hen nog onbekend. Mede hierom bestonden de Astra Planeta volgens de Griekse mythologie uit vijf zonen in plaats van acht: Eosphoros vertegenwoordigde Venus, Phainon was Saturnus, Phaethon was Jupiter, Pyroeis was Mars en Stilbon was Mercurius.

Nageslacht van Eos en Tithonus

Uit Eos' relatie met de sterveling Tithonus kwamen twee kinderen voort die de namen Memnon en Emathion kregen. Beide heren waren volgens de Griekse mythologie de mythische koning van Ethiopië en beide kwamen om het leven door toedoen van een Griekse held. Zo werd Memnon gedood door Achilles en moest Emathion zijn meerdere erkennen in Herakles. De dauw die 's morgens vaak is te zien waren volgens de Oude Grieken de tranen die Eos huilde om het verlies van haar zonen.

Nageslacht van Eos en Cephalus

Ook uit Eos' relatie met Cephalus; de zoon van god Hermes en zijn vrouw Herse, kwamen een drietal kinderen voort waarvan alleen de namen bekend zijn: Phaethon, Tithonus en Hesperos.