Hitlers kopstukken: Hermann Göring

Net als zoveel nazi-leiders was Hemann Göring een man met vele gezichten. Hij was een kleurrijk en intelligent persoon, maar tevens was hij de oprichter van de Gestapo en de concentratiekampen.

Zijn jeugd en de Eerste Wereldoorlog

Op 12 januari 1893 werd Hermann Wilhelm Göring geboren in Rosenheim. Toen Hermann 3 maanden oud was werd Hermann naar een gezin in Fürth gebracht. Zijn moeder ging naar haar man, die consul-generaal was op Haïti. 3 jaar later, in 1896, keerde ze terug naar Duitsland. Zijn vader was met pensioen gegaan en had een huisje gekocht in een voorstad van Berlijn. Hier zouden ze 5 jaar wonen. Een vriend van de familie, Ritter von Epenstein, bood de familie een kasteel in Neurenberg aan. Deze man had een affaire met Hermann zijn moeder. De affaire zou 15 jaar lang duren. Von Epenstein zou later grote invloed hebben op de kleine Hermann en waarschijnlijk is hier Hermanns voorliefde voor uniformen en medailles ontstaan.

Toen Hermann 12 jaar was ging hij naar de militaire academie in Karlsruhe. Op 16 jarige leeftijd ging hij naar de cadettenopleiding voor officieren in Lichtenfelde, waar hij op 19 jarige leeftijd cum laude zou slagen. Daarna werd hij ondergebracht bij het Prinz Wilhelm regiment nr. 112. Toen de Eerste Wereldoorlog begon, meldde hij zich aan bij de vliegschool in Freiburg. Dit deed hij echter met valse documenten. Hierdoor zou hij eigenlijk terug gestuurd worden naar zijn regiment. Hij wilde dit niet dus vroeg hij de hulp van zijn peetvader, Von Epenstein. Dankzij zijn peetvader mocht hij toch blijven. Dit bleek goed uit te pakken, want Hermann bleek een begaafde vlieger en hiervoor werd hij beloond in 1917. Hij werd benoemd tot eskadercommandant van het eskader “Jagdstoffel 27”. Daarnaast ontving hij de hoogste militaire onderscheiding, de “Pour la Mérite”. Hij bleef het goed doen en daarom werd hij bevorderd tot eskadercommandant van het beruchte eskader “Von Richthofen”.

Het leven na de Eerste Wereldoorlog

Na de Eerste Wereldoorlog was hij eerst een tijdje werkloos, maar in 1919 mocht hij een testvlucht doen voor het Nederlandse bedrijf “Fokker”. Hij bleek het zo goed te doen dat hij testvlieger werd voor Fokker. Hij bleek het zo goed te doen, dat hij een vliegtuig cadeau kreeg. Hij moest dan echter wel het bedrijf Fokker vertegenwoordigen. Dit bleef hij doen tot en met 1922, toen hij besloot economie te gaan studeren aan de Universiteit van München. In de tussentijd was hij getrouwd met Karin von Kantzow. In München kwam hij in aanraking met Hitler. In Hitler vond hij zijn nieuwe held en hij meldde zich aan bij de NSDAP. Hij werd erg bevriend met Hitler, die hem commandant van de SA maakte. Hij maakte van deze organisatie een geoliede machine.

Tijdens de putsch raakte Hermann ernstig gewoon aan zijn dijbeen. Zijn vrouw wist hem het land uit te smokkelen naar Oostenrijk. Niet alleen Hermann was ziek, maar zij vrouw was ook ziek. Toen hun toestand verslechterde, verhuisde ze naar Stochholm. Daar werd Hermann behandeld aan zijn wonden, maar hij raakte verslaafd aan de morfine. Ook hiervoor werd hij behandeld en hij genas. Hij was echter erg aangekomen, waar hij de bijnaam “IJzere dikke” aan overhield.

In 1927 keerde hij terug naar Duitsland, waar hij een baan vond bij BMW als vertegenwoordiger. Hij meldde zich ook weer bij Hitler, maar hij werd koel ontvangen. In 1928 keerde ook zijn vrouw terug naar Duitsland. Ze gingen samen in Berlijn wonen. Hermann kreeg door zijn baan veel contacten in de industrie. Door deze contacten werd hij weer belangrijk voor de NSDAP. In 1928 wist hij een zetel in de Rijksdag te bemachtigen. Vanwege zijn goede werkzaamheden werd hij in 1930 benoemd tot ‘politischer Bevollmächtiger des Führers’. Op 17 oktober 1931 stierf zijn vrouw na een lang ziektebed. Maar hij kreeg geen tijd om te rouwen, want de NSDAP had hem nodig. Hij stopte zoveel energie in de partij, dat hij weer in conditie raakte en afviel. Ondanks zijn drukke leven, vond hij toch nog tijd voor een vrouw in zijn leven. Die vrouw vond hij in Emmy Sonnerman, wie hij in 1935 trouwde. De partij werd steeds groter en machtiger en Hermann wist zich een veelvoud banen en titels toe te eigenen. Hieronder staan enkele opgesomd die hij in de loop der jaren wist te bemachtigen:

• De officiële opvolger van de Führer
• Rijksmaarschalk
• Opperbevelhebber van de Luftwaffe
• Minister van Luchtvaart
• Rijksjachtmeester
• President van de Rijksdag
• Voorzitter van ministerraad voor de rijksverdediging
• Lid van het geheime kabinet
• Hoofd Reichswerke Hermann Göring
• Pruisische minister van Binnenlandse Zaken
• Chef van de Pruisische politie

De Tweede Wereldoorlog

In het begin van de oorlog was de Luftwaffe een machtig en gevreesd wapen. Polen (Warschau) en Nederland (Rotterdam) maakte al kennis met de vernietigende kracht van de Luftwaffe. Engeland zou als volgende kennis maken met de Luftwaffe. Maar Hitler besloot een oorlog op twee fronten te voeren. Göring had hier echter zijn bedenkingen bij. Hij achtte zijn luchtvloot niet sterk genoeg om actief te zijn op twee fronten. Hij probeerde Hitler nog te overtuigen om eerst Engeland te verslaan, maar Hitler besloot anders. Göring kreeg echter gelijk, want zijn luchtvloot bleek inderdaad onvoldoende voorbereid op een oorlog op twee fronten.

Tijdens de oorlog hield Göring een rooftocht door de bezette gebieden op zoek naar kunstschatten. Hij werd hier bijgestaan door een team van specialisten. Op den duur had hij een gigantische privé-verzameling beeldende kunst en schilderijen. Toen de Amerikanen zijn collectie ontdekte, hadden ze een hele trein nodig om zijn collectie te vervoeren.

Toen de bombardementen op Duitsland toenamen, raakte Hitler het vertrouwen in Göring kwijt. Hierdoor ging Göring zich steeds minder met de oorlog en trok zich steeds vaker terug op zijn landgoederen. Aan het einde van de oorlog werd hij weer actief. Hij werd op de hoogte gebracht van de zelfmoordplannen van Hitler en als de officiële van de Führer moest hij dan gaan onderhandelen met de geallieerden over een wapenstilstand. Hij vertrouwde het echter niet en stuurde een telegram naar Hitler om te vragen of hij mocht onderhandelen met de geallieerden, nadat Hitler zelfmoord had gepleegd. Hitler was furieus over d telegram van Göring en hij liet hem uit al zijn functies ontheven. Hij laat Göring en zijn gezin arresteren door de SS. Hij wordt echter weer bevrijdt door een eenheid van de Luftwaffe. Enkele dagen later wordt hij echter weer gevangen genomen door de Amerikanen. Tijdens het proces in Neurenberg blijkt hij een lastige en intelligente verdachte te zijn, maar uiteindelijk wordt hij veroordeeld tot dood door de strop. Hij weet echter aan deze straf te ontkomen. Hij neemt op 15 oktober 1946 een cyaankalicapsule in, die hij wist te verstoppen in zijn laars. Zo komt een einde aan het leven van de ‘IJzere dikke’