New7wonder 3, De Chinese muur

De Chinese Muur is het grootste bouwwerk ter wereld. Het lijkt net een grote slapende draak en is nooit in zijn geheel ontdekt, zijn lengte en koers zijn niet goed in kaart gebracht. Dankzij recente lucht en satellietfoto’s blijkt dat de muur zo’n 6.400 kilometer meet.

Algemeen

De Chinese Muur (in het Chinees 长城 pinyin: Chángchéng Chang Cheng, Lange Muur) is het grootste bouwwerk ter wereld. Het lijkt net een grote slapende draak. Tijdens de Ming –dynastie werden verschillende onderdelen samengevoegd en ontstond de grootste militaire constructie ter wereld. De gehele muur is met de hand gemaakt.

De muur loop van Shanhaiguan bij Bo Hai met een groot fort (oude drakenkop), ongeveer 300 km oostelijk van Peking, tot Lop Nur in het zuidoostelijk deel van de autonome regio Xinjiang.

De muur is nooit in zijn geheel ontdekt, zijn lengte en koers zijn niet goed in kaart gebracht. Dankzij recente lucht en satellietfoto’s blijkt dat de muur zo’n 6.400 kilometer meet

Meer dan 1.000.000 mensen bewaakten de muur

Dit gebeurde uit meer dan 1.000 forten en uitkijktorens

Bij de totale bouw zijn minstens 20 staten betrokken geweest

De muur was gemiddeld 7 tot 8 meter hoog en aan de basis 6,5 meter breed en bovenaan 5 meter

Eén Chinese li is ongeveer 500 meter, dus de 12.000 li muur (zoals de Chinesen hem noemen, is 6.4000 kilometer lang

Bij aankomst van de vijand werd een vuur gemaakt van hout, stro en mest

Eén rookwolk betekende 100 soldaten, twee rookwolken 500 man, drie voor meer dan 1.000 soldaten, vier rookwolken waren voor meer dan 5.000 man en tenslote vijf rookwolken waren voor meer dan 10.000 vijanden

Uit het bouwmateriaal van de Chinese muur is het mogelijk om een kleine muur van 2,5 meter hoog en 1 meter dik te bouwen rond de evenaar

Per werkende arbeider waren er 6 anderen nodig om het van materiaal en voorraad te voorzien

De Chinese heersers zagen de muur als verdediging, de Nomaden als een bedreiging in hun overlevering. Vanaf de 17e eeuw werd de muur bewonderd door de westerlingen terwijl de hedendaagse Chinezen vol trots naar hun oude grootvaderen kijken. Ze hebben immers een grote toeristische attractie en de muur is het symbool van China

Dynastieën

Qin-dynastie
Het eerste deel werd ca 200 v Chr, gebouwd door de Qin-dynastie, als verdedigingswerk tegen rondtrekkende invasielegers vanuit het noorden. De eerste keizer, Qin Shi Huang verbond de eerste muren na de vereniging van China in de Qin-dynastie om zijn rijk beter te kunnen beschermen. Er werd 10 jaar aan de muur gewerkt en er gaan geruchten dat meer dan 1.000.000 mensen hiervoor gestorven zijn.
Er werden houten frames met aarde gevuld, welke stevig werd aangestampt. Zodra het houten frame werd verwijderd, blijft een stevige muur over.

Han-dynastie
Door het weinige succes dat behaald werd na het onderhandelen met de vijand, de Hunnen, was er weinig geld in kas om de muur voldoende uit te breiden. Er vonden herstelwerkzaamheden plaats, en in het westen werden stukken toegevoegd om het rijk verder te kunnen beschermen, voornamelijk om de legendarische zijderoute te kunnen beschermen.
Hier werden dezelfde bouwtechnieken gebruikt als in de Qin-dynastie.

Ming-dynastie
De Ming waren de grootste muurbouwers, en onder hun bewind werd de muur uitgebreid zoals hij nu bekend is. Op vaste afstanden van elkaar werden 1.300 wachttorens gebouwd.
De Ming gebruikten enorme hoeveelheid bijna onverwoestbare blauwgrijze bakstenen voor de aanvulling en verbetering van de muur. Met behulp van hoefijzervormige ovens werden deze stenen gebakken. 1m² van deze stenen kan een gewicht van 2.700 kg verdragen, de stenen muren werden met aarde opgevuld.

Bouw

Er werden vanuit drie hoeken arbeiders geleverd voor de bouw van de muur.

Frontsoldaten (ongeveer 300.000). Al vanaf de Qin-dynastie werd er al gebruik gemaakt van soldaten. Naast de bewaking van andere arbeiders en het verdedigen van de muur, werden zij ook ingezet tot de aanleg hiervan.

Boeren (geschat wordt 500.000). Honderdduizenden boeren werden onder dwang naar het noorden gestuurd om daar onder leiding van het leger de muur te helpen bouwen.

Krijgsgevangenen en misdadigers. Al in de tijd van de Qin werd een strafmaatregel opgenomen in het wetboek, de zogenaamde “Cheng Dan” (muurgezicht). De veroordeelde kreeg een brandmerk op het gezicht en de straf om 4 jaar aan de muur te werken. Veel van deze arbeiders stierven door de onmenselijke leefomstandigheden. Vandaar de vele massagraven langs delen van de muur. Wanneer een misdadiger binnen de 4 jaar stierf, moest een familielid zijn plaats innemen en de straf uitdienen.

In het noorden en noordoosten werden de stenen en keien uit de bergwanden gewrikt en zonder cement op elkaar gestapeld tot een muur van 5 meter en de wachttorens tot 7 meter hoogte.
In het barre westen waren stenen schaars. Een kistwerk van planken werd volgegooid met losse aarde, gedolven minstens 10 cm onder het oppervlak zodat zaden en planten meer aanwezig waren. Iedere laag van 10 cm werd aangestampt tot ongeveer een muur van 6 meter hoogte was bereikt. Tenslotte werd het geheel bestreken met een laag vettige klei.
In de woestijn werd gewerkt met een bekisting van hout waarin twijgen van een rode wilgensoort als ondergrond werd gebruikt. Daarop kwam zand en gruis en spoot men het geheel na en stampte men het aan tot een antieke vorm van gewapend beton ontstond. Ook hier werd met vettige klei de boel afgestreken.

Drainage

De muur moet altijd begaanbaar blijven, dus moest het regenwater worden afgevoerd. Op veel plekken zijn de drainage gaten en de afvoerpijpen nog steeds te zien. Deze waren altijd aan de Chinese zijde van de muur, om te voorkomen dat de vijand de pijpen als klimsteun zou gebruiken, en te voorkomen dat aan de andere kant van de muur vegetatie ontstond.

Uiterlijk

Ook waren er op de muur steunberen aanwezig, blokken die boven de muur uitstaken en waarop de soldaten hun spullen konden opslaan. Ze waren uitgerust met gaten, zodat de bewakers de invaller konden beschieten en zelf veilig waren.
De wachttorens waren plaatsen waar de soldaten leefden en hun spullen bewaarden. De torens stonden dicht genoeg bij elkaar dat er altijd met elkaar geseind kon worden. Bovenop stonden kruisbogen die later vervangen werden door kanonnen.

Overig

In 1987 is de muur opgenomen op de wereld erfgoedlijst van de UNESCO.
In december 2006 melde het staatspersbureau Xinhua dat een groot bouwbedrijf een boete van bijna € 50.000,-- heeft gekregen, omdat hij een snelweg door de Muur in de noordelijke regio Binnen-Mongolië heeft gebouwd. De aanleg van de weg heeft grote schade aangericht aan de muur en drie oude dorpen die een beschermde status hebben, aldus een Chinese regeringsfunctionaris.

Heden

De muur is op veel plaatsen zwaar beschadigd of zelfs afgebroken. Op sommige stukken mogen niet meer betreden worden. De stenen van de muur zijn gebruikt voor andere doeleinden of is door erosie of oorlogsgeweld beschadigd.
Diverse delen van de muur zijn toegankelijk voor bezichtiging en erg populair is de bezichtiging vanuit Beijing.