Biografie van Gabriele d'Annunzio: over zijn leven en werken

Gabriele d'Annunzio (1863-1938) is geboren in Pescara (Italië). Hij was een beroemde romanschrijver. Zo schreef hij onder andere de werken 'Il fuoco' en 'Il piacere'. Naast de romans die hij heeft geschreven, was hij ook een dichter, journalist, songwriter, dramaturg, propagandist, filosoof, vrouwenversierder en een befaamd politieker. Hij vocht tevens mee als piloot in de Eerste Wereldoorlog waarbij hij het zicht aan één oog verloor. Hij bracht veel vernieuwing in de literatuur en werd tijdens zijn leven beroemd voor zijn werken. Ook nu is hij nog steeds gekend als een heel belangrijke schrijver uit de 19de eeuw.

Biografie van Gabriele d'Annunzio

Gabriele d'Annunzio werd geboren op 12 maart 1863 in Pescara. Hij maakte deel uit van een rijke familie. Hij kende een onbezorgde kindertijd en had een goede band met zijn jongere broer Antonio (1867-1945) en zijn drie zussen Anna (1859-1914), Elvira (1861-1942) en Ernestina (1865-1938).

Het eerste werk van d'Annunzio

Gabriele liet al gauw zien dat hij zeer verstandig was en ambitieus. Terwijl hij nog op de middelbare school ‘Convitto Cicognini’ zat, publiceerde hij al in 1879 zijn eerste poëtische werk dat dadelijk een groot succes kende.

Gabriele d'Annunzio als journalist

Na zijn studies trok hij naar Rome waar hij begon aan zijn studies in de faculteit ‘Letteren’. Tijdens deze studies ontwikkelde hij zijn eigen schrijfstijl en zijn visie op de wereld. Na zijn studies werd hij, wegens economische redenen, journalist.

D'Annunzio, befaamde vrouwenversierder

Niet veel later, meerbepaald in 1883, huwde hij met Maria Hardouin, de hertogin van Gallese. Zij was reeds voor hun huwelijk bevallen van hun zoon Mario, wat in die tijd een schandaal was. Nadien kregen Gabriele en Maria nog twee andere kinderen, namelijk Gabriele Maria en Ugo Veniero. Na een aantal jaren eindigde hun huwelijk door de vele misstappen die d’Annunzio beging met verschillende vrouwen. Zo had hij een buitenechtelijke relatie met een zekere Maria Gravina. Met deze vrouw had hij een buitenechtelijke dochter. Toch bleef de band tussen d’Annunzio en zijn vrouw bewaard.

Gabriele als romanschrijver en dichter

In 1889 publiceerde hij zijn eerste psychologische roman ‘Il piacere’ (Kind van de lust).

Tussen 1891 en 1893 woonde d’Annunzio in Napels waar hij ‘Giovanni Episcopo’, ‘L’innocente’ (dit boek wordt door Visconti in 1976 verfilmd) en ‘Il trionfo della morte’ schreef. Voorts schreef hij een aantal poëtische werken. Bovendien begon hij tegelijkertijd steeds meer en meer interesse te tonen in het werk van Friedrich Nietzsche. Nietzsche had dan ook een grote invloed op zijn volgende gedicht ‘le vergini delle rocce’.

D'Annunzio als songwriter

In 1892 componeerde hij de liedjestekst ‘A vucchella’. Dit naar aanleiding van een conflict tussen d’Annunzio en Ferdinando Russo die beweerde dat d’Annunzio geen liedjestekst kon schrijven. Dit lied werd door Francesco Paolo Tosti in 1907 gepubliceerd en werd later zelfs door Luciano Pavarotti gezongen.

Gabriele d'Annunzio als dramaturg

In hetzelfde jaar begon hij een relatie met Eleonora Duse. Hij verhuisde zelfs voor haar naar Firenze. Daar probeerde hij tevens ook iets nieuws uit, namelijk het schrijven van theaterstukken. Zijn theaterwerken waren zeer innovatief.

Gabriele d'Annunzio stapt in de politiek

Tussen 1893 en 1897 keerde hij terug naar zijn geboortestreek en nadien ging hij op reis naar Griekenland. Voorts liet hij in dat jaar het schrijven even voor wat het was en ging hij in de politiek. Eerst probeerde hij de rechtse partij uit maar d’Annunzio stapte al gauw over naar de linkse kant. Hij had ook een relatie met een andere vrouw die Alessandra di Rudinì heette. Deze relatie beschreef hij in zijn roman ‘Il fuoco’. Niet veel later, in 1904, begon hij een relatie met Eleonora Duse. Rond die tijd kreeg hij geldproblemen. Om te vluchten voor zijn schuldeisers, verhuisde hij in 1910 naar Frankrijk. Hij verbleef er vijf jaar en hij ging er een relatie aan met de Amerikaanse Romaine Beatrice Brooks.

Eerste stappen in de filmwereld

In Frankrijk was hij zeer bekend. Zijn werken werden er namelijk vertaald door bijvoorbeeld Georges Hérelle. In Frankrijk liet hij zich bovendien in met musici als Debussy en Mascagni. Hij componeerde samen met hen operastukken en d’Annunzio zette zelfs zijn eerste stappen in de filmwereld. Zo werkte hij mee aan één van de grootste filmen van zijn tijd, namelijk Cabiria.

Gabriele als propagandist en piloot in Wereldoorlog I

In 1915 keerde hij naar Italië terug en maakte hij propaganda tijdens de oorlog. Het ging zelfs zo ver dat hij boven de stad Trieste manifesten uit een vliegtuig gooide. D’Annunzio was zo overtuigd van Wereldoorlog I dat hij, ondanks zijn leeftijd, besloot om te gaan vechten. In 1916 moest hij een noodlanding maken met zijn vliegtuig en geraakte hij ernstig gewond aan zijn oog. De wonde geneesde niet met als gevolg dat d’Annunzio voortaan maar door één oog kon zien. Tijdens zijn herstel componeerde hij, met de hulp van zijn dochter Renata, ‘il notturno’. Niet veel later keerde hij, tegen de wil van zijn artsen, naar het front.

Wereldoorlog I liet zijn nationalistische kant erg naar boven komen. Ook na de oorlog doofde dit gedachtegoed niet en nam hij, tegen de wil van Italië, Amerika, Engeland en Frankrijk, samen met 2000 Italianen de stad Fiume (nu Rijeka in Kroatië) in. Hij probeerde vervolgens om Fiume te annexeren maar zonder succes. Hij vond er niets beter op om Fiume tot een onafhankelijke staat te maken waarvan hij ‘Duce’ (leider) werd. Dit leek sterk op de latere, fascistische manier van werken. Zo werd Mussolini ook ‘Duce’ genoemd. In 1920 moest d’Annunzio de stad uit handen geven.

Gabriele trekt zich terug uit het politieke leven

D'Annunzio trok zich dan maar terug in zijn huis aan het Gardameer en begon opnieuw met schrijven. Daarenboven was d’Annunzio op dat moment niet zo goed meer te been door een aanslag in 1922 waarbij hij uit het raam werd geduwd. Hoewel zijn manier van denken erg fascistisch was, had hij toch niets te maken met Benito Mussolini, die wat later aan de macht kwam.

In 1924 verhief koning Vittorio Emanuele III van Italië d’Annunzio tot adel. Hij kreeg de titel ‘Principe di Montenevoso’. In 1937 werd hij voorzitter van de ‘Reale Accademia d’Italia’. In 1938 stierf d’Annunzio in zijn huis aan het Gardameer door een beroerte. Hij werd begraven in een grote, marmeren tombe en zelfs Mussolini was op zijn begrafenis aanwezig.

Zijn werken

Romans van Gabriele

• Il Piacere (1889)
• Giovanni Episcopo (1891)
• L'innocente (1892)
• Il trionfo della morte (1894)
• Le vergini delle rocce (1895)
• Il fuoco (1900)
• Forse che sì forse che no (1910)

Kortverhalen van Gabriele d'Annunzio

• Terra vergine (1882)
• Le novelle della Pescara (1884–1886)

Gabriele als dramaturg

• Sogno d'un mattino di primavera (1897)
• Sogno d'un tramonto d'autunno (1898)
• La città morta. Tragedia (1898)
• La Gioconda (1899)
• La gloria (1899)
• Francesca da Rimini (1902).
• L'Etiopia in fiamme (1904)
• La figlia di Jorio (1904)
• La fiaccola sotto il moggio (1905)
• La nave (1908)
• Fedra (1909)
• Il Ferro (1914)
• La crociata degli innocenti (1915)

Autobiografische werken van Gabriele

• La Leda senza cigno (1916)
• Notturno (1916)
• Le faville del maglio (1911-1914)
• Le cento e cento e cento e cento pagine del Libro Segreto di Gabriele D'Annunzio tentato di morire o Libro Segreto (1935)

Gabriele als poëet

• Primo vere (1879)
• Canto novo (1882)
• Poema paradisiaco (1893)
• Laudi del cielo, del mare, della terra e degli eroi (1903–1912)
• Ode alla nazione serba (1914)

Politieke werken van Gabriele

• L’Armata d’Italia. Capitoli estratti dal giornale (1888)
• Per la più grande Italia. Orazioni e messaggi (1915)
• Orazione per la Sagra dei Mille (1915)
• La riscossa (1918)
• Lettera ai dalmati (1919)
• Carta del Carnaro (1920)
• Teneo te Africa (1936)
• Le dit du sourd et muet qui fut miraculé en l'an de grâce 1266 (1936)

Films

• Cabiria, Giovanni Pastrone (1914)
• D'Annunzio, Sergio Nasca (1985)