De Louisiana Purchase, de aankoop van Louisiana in 1803

Met de aankoop van Louisiana, vertaald vanuit het Engelse Louisiana Purchase, kochten de Verenigde Staten in 1803 een enorm stuk land, gelegen ten westen van de Mississippi, ten oosten van de Rocky Mountains, ten zuiden van Canada en boven de Golf van Mexico. De grond werd overgekocht van de Fransen, die onder heerschappij stonden van Napoleon Bonaparte. Dit grondgebied ging deel uitmaken van de jonge VS.

Aanloop naar de Louisiana Purchase

Kolonie van Frankrijk

In de 17e eeuw koloniseerden de Fransen de gebieden ten westen van de Mississippi. Kleine nederzettingen groeiden uit tot grote steden. Rond 1750 controleerden de Fransen een groot deel van huidig Noord-Amerika. Dit droeg de naam Nieuw-Frankrijk. Na de Frans-Indiaanse oorlog, uitgevochten tussen 1764-1763 tussen de Britten en Fransen met winst voor de Britten, werd Nieuw-Frankrijk verdeeld onder de Britten en Spanjaarden. Waar Spanje koloniën bezat in Latijns-Amerika en het zuiden van de huidige VS, bezat Groot-Brittannië koloniën in het oosten van Noord-Amerika. Het gebied dat de Spanjaarden kregen toebedeeld heette Frans-Louisiana, een deel van de 'oude' kolonie Nieuw-Frankrijk.

Amerikaanse druk

De Spanjaarden deden in de volgende decennia weinig om het gebied te ontwikkelen en te exploiteren. De Spanjaarden gebruikten het gebied als beteugeling voor de steeds verder optrekkende Amerikaanse pioniers vanuit het oosten. Zo beschermden ze hun koloniën die verder naar het zuiden gelegen waren. De Amerikanen waren bijzonder geïnteresseerd in de stad New Orleans, aan de mond van de Mississippi. De Amerikaanse pioniers gebruikten de rivier voor transport en handel. Intussen kwamen er in de stad steeds meer Amerikanen en (Franse) politieke vluchtelingen te wonen. Deze vluchtelingen waren afkomstig van de Franse kolonie Saint-Domingue (het huidige Haïti), waar op dat moment een slavenopstand aan de gang was.

De militaire macht van Spanje op het Noord-Amerikaanse continent was minimaal. Spanje was rond die tijd slechts een schim van de koloniale mogendheid die het ooit was geweest. De Spanjaarden konden de vreemdelingen, die mogelijk in opstand zouden komen, in New Orleans missen als een boer met kiespijn. President Jefferson geloofde dat New Orleans vanzelf in Amerikaanse handen zou vallen. Spanje zou uiteindelijk gaan bezwijken onder de Amerikaanse druk vanuit het oosten. De president zag Spanje niet als een grote bedreiging. Dit werd een ander verhaal toen Frankrijk onder Napoleon weer ten tonele verscheen.

De aankoop van Louisiana

Onderhandelingen tussen Napoleon en Jefferson

In 1801 kreeg Napoleon Bonaparte het voor elkaar de 'oude' kolonie terug te winnen. Bang voor een potentiële oorlog met het militair machtige Frankrijk tekende de koning van Spanje een verdrag met Napoleon, waarin stond dat Frankrijk weer de macht kreeg over het Louisiana-territorium. Jefferson was wel huiverig voor de Fransen. Zij zouden het hele westen kunnen gaan koloniseren, het gebied eigen maken en de expansiedrift van de VS een halt toeroepen. Jefferson stuurde in 1802 onderhandelaars naar Parijs om een stuk grond vlakbij New Orleans te kopen om daar een eigen haven in gebruik te nemen. Hij keek de Fransen echter met argusogen aan. De VS had weliswaar al enkele jaren een verdrag met Spanje, die ze verschillende rechten over de Mississippi verschafte, maar hij vertrouwde de Fransen met dit verdrag niet. In 1803 stuurde Jefferson James Monroe en Robert Livingston naar Parijs om te onderhandelen over het kopen van de stad New Orleans. Napoleon kwam echter met het aanbod om het gehele Louisiana-territorium te verkopen.

Jefferson's twijfel

In het voorjaar van 1803 kwamen de Amerikanen en Fransen tot een verdrag, waarbij de VS het gehele Louisiana-territorium kon opkopen voor 15 miljoen dollar (hedendaags ongeveer 240 miljoen dollar). Jefferson twijfelde over de aankoop, omdat hij niet zeker wist of de Amerikaanse grondwet hem toeliet zo'n groot gebied te kopen, dat het Amerikaanse grondgebied verdubbelde. Op den duur begon Napoleon zelf te twijfelen over het verkopen van het gebied. Vervolgens maakte Jefferson tempo met de aankoop. Hij liet de aankoop door de senaat gaan in het najaar van 1803 en deze werd met groot enthousiasme aangenomen. Napoleon's motivaties voor verkoop bestonden uit de angst voor overname van de Britten van het gebied en het feit dat een sterke Verenigde Staten de Britten konden beletten hun kolonies op het Noord-Amerikaanse continent te vergroten.

Gevolgen van de aankoop

De Amerikanen verdubbelden hun grondgebied door middel van de aankoop. De president dacht hiermee dat de expansiedrift van de Verenigde Staten wel gestild zou zijn, maar dit bleek niet het geval te zijn. De laatste twee staten die zich bij de VS zouden aansluiten waren Alaska en Hawaï in 1959. In 1804 stuurde Jefferson de expeditie van Lewis en Clark aan. Deze twee mannen gingen het zojuist verworven Louisiana-territorium verkennen en in kaart brengen. Zij brachten een enorme stroom van mensen naar het westen op gang in de 19e eeuw. De Amerikanen geloofden dat zij voorbestemd waren het gehele gebied ten westen van de Mississippi te koloniseren, het zogenaamde Manifest Destiny. In 1812 werd de eerste staat uit de voormalige Franse kolonie, Louisiana, aan de Verenigde Staten toegevoegd.