Romulus en de maagdenroof

Rome, het heeft een magische klank. Ontstaan door het samengroeien van enkele boerendorpjes. Voor de donkere dagen is het verhaal van Romulus onderhoudender. Een verhaal over mannen en hun moedige vrouwen.

Romulus

Vol trots keek Romulus uit over zijn stad, Rome een stad voor een koningszoon! Rome werd nu een echte stad, door sterke jonge mannen bevolkt die met grote bewondering opkeken naar hun leider, hun held. Daar lag ook tegelijkertijd een probleem besefte Romulus maar al te goed, de bevolking was eenzijdig. Rome werd bevolkt door jonge mannen, gelokt door het avontuur en de naam van de stichter. Rome had vrouwen nodig.

Argwaan

De omringende stammen keken belangstellend maar ook argwanend naar de groei van de stad. Romulus wilde er een bevolking voor, en was niet altijd even kieskeurig geweest met zijn toelating. Vrijbuiters waren het, niet helemaal van onbesproken gedrag, jonge honden die nog moesten leren wat hun plaats was. Die plaats was nog lang niet naast de vrouwen van hun stam! Wat Romulus ook probeerde hij ving overal bot, vriendelijk maar zeer beslist werd hem te kennen gegeven dat er voor Rome geen vrouwen beschikbaar waren. Dat werd een probleem, zijn geliefde stad verdiende een toekomst en zonder gezinnen was de stad niet levensvatbaar.

Een feest?

Natuurlijk een feest. Een feest ter ere van Consus, de god van de oogst. De naburige Sabijnen werden van harte uitgenodigd en kwamen, licht achterdochtig, in grote getale, met hun gezinnen. Het Consualia, het festival ter ere van Consus, god van oogst maar ook van de aarde. Een uitbundig festival, veel offers, bloemen, wagenrennen, kortom een festival om niet te missen. Rome moet er prachtig uitgezien hebben, wagens beladen met offers en bloemen werden door de straten getrokken. De Sabijnen konden zich vergapen aan de schitterende creatie van Romulus en zijn mannen.

De roof

Het festijn vond plaats even buiten de stad. De Sabijnen waren niet op hun hoede en werden volkomen overrompeld door een signaal van Romulus. Bijna 700 Sabijnse vrouwen werden door de Romeinen meegetrokken naar de stad. Volkomen verbijsterd moeten de Sabijnen zijn geweest, ongewapend en verrast konden ze weinig doen tegen deze agressieve aanval. Romulus probeerde de Sabijnen nog te overtuigen van het nut van deze operatie, zonder vrouwen was zijn Rome ten dode opgeschreven, maar de Sabijnen dropen af vol woede en zinnende op wraak.

Het verraad van Terpeia

De Romeinen waren voorbereid op wraakacties en wisten veel aanvallen van de woedende Sabijnen af te slaan. Tenslotte wist de Sabijnse koning Titus Tatius een gedegen leger én een plan te verwezenlijken. Met de hulp van de verraadster Tarpeia konden de Sabijnen Rome binnenkomen. Tarpeia zou de soldaten Rome binnenlaten in ruil voor alles wat ze aan hun linkerhand droegen. Daar droegen ze gouden ringen en armbanden maar ook hun schild, bedolven onder de Sabijnse schilden stierf Tarpeia. De Sabijnen waren binnen en de strijd begon in alle hevigheid. Wraak maakt mannen sterk maar de Romeinen vochten voor wat ze waard waren. Vochten voor hun vrouwen,die inmiddels in ieder geval al negen maanden in Rome waren, vochten ook voor hun kinderen die inmiddels geboren waren. De strijd ging gelijk op en zou eindeloos kunnen duren.

Hersilia

Onverwacht komen de vrouwen naar voren en Hersilia de Sabijnse echtgenote van Romulus houdt een smeekbede om de gevechten te staken. Het heeft te lang geduurd, de geroofde vrouwen zijn verzoend met hun lot, hebben kinderen en een leven in Rome opgebouwd. Titus en Romulus staan als kemphanen tegenover elkaar. Titus vastbesloten om de roof te wreken, Romulus vastberaden om Rome te verdedigen. De smeekbede van Hersilia heeft succes. In de dagen na de strijd wordt een verdrag gesloten tussen de Romeinen en Sabijnen. Romulus en Titus gaan samen Rome besturen en doen dat ook jarenlang in grote eendracht, samen weten ze van Rome een florerende stad te maken. De dappere vrouwen van Rome werden geëerd met de instelling van een nieuw feest, Matronalia.