Taj Mahal in India: Eén van de nieuwe zeven wereldwonderen

Wie aan India denkt, denkt aan de Taj Mahal. De Taj Mahal (letterlijk het paleis van de kroon) is een wit marmeren mausoleum, gelegen in Agra in het noorden van India. Het grafmonument werd in 1632 gebouwd in opdracht van Shah Jahan. Jahan was de vijfde heerser van het Mongoolse Rijk dat een groot deel van het huidige India omvatte, op de zuidelijke punt na. Hij was onder andere getrouwd met Mumtaz Mahal, de dochter van een Perzische edelman. Ze was Jahans tweede vrouw en tevens zijn favoriete. Ze stierf in 1631 tijdens de geboorte van hun veertiende kind. Jahan was ontroostbaar en overwoog om de troon op te geven. Een jaar later besloot hij de mooiste rustplaats te bouwen voor zijn overleden vrouw: de Taj Mahal.

Geschiedenis van de Taj Mahal

Aanleiding van de bouw

Keizer Shan Jahan liet de Taj Mahal bouwen als rustplaats voor zijn overleden vrouw Mumtaz Mahal. In januari 1632 startte de bouw van het mausoleum aan de rechteroever van de Yamuna. Aan de oever van deze rivier stonden al tientallen paleizen en zo ook zijn eigen residentie. Er werden 20.000 vaklieden ingehuurd om op het zeventien hectare grote stuk grond Jahans droom te verwezenlijken. Het duurde zestien jaar voordat de ode van Jahans liefde voor zijn overleden vrouw was voltooid.

Ontwerper

Het is onduidelijk wie de Taj Mahal heeft ontworpen, maar waarschijnlijk was een team van architecten verantwoordelijk voor het ontwerp en voor het houden van toezicht. Ondanks dat men in die periode meer waarde hechtte aan het eindresultaat dan aan de betrokken vaklieden, werden twee namen gedocumenteerd. De architecten Ustad Ahmad Lahauri en Mir Abd-ul Karim waren volgens Lutfullah Muhandis (de zoon van Ustad Ahmad Lahauri) betrokken bij de bouw van de Taj Mahal.

Bouwmateriaal

De Taj Mahal is gebouwd met materialen uit heel India en Azië. Er is gebruik gemaakt van baksteen en zandsteen en de buitenzijde werd opgetrokken uit blokken wit marmer die door middel van ijzeren klemmen aan elkaar werden bevestigd. Sommige muren van het mausoleum zijn enkele meters dik. De blokken marmer kwamen uit de steengroeve Raja Jai Singh in Makrana, ruim 250 kilometer verderop. Het marmer werd versierd met 28 soorten edelstenen en halfedelstenen, waaronder lapis lazuli uit Afghanistan, jade uit China, turkoois uit Tibet, saffier uit Sri Lanka en carneool uit Arabië. Ruim duizend olifanten werden gebruikt om de bouwmaterialen te transporteren.

Kosten

De beraming van de kosten voor de bouw was 4 miljoen Indiase roepie. Tijdens de werkzaamheden bleek dit niet voldoende te zijn en werd er geld ingezameld waarbij 300.000 Indiase roepie werd opgehaald. Een derde hiervan was afkomstig van inwoners van omliggende dorpen. Het andere deel was afkomstig van belastingen die werdEN geheven op nabijgelegen herbergen en overdekte markten. Het tijdelijke geldtekort zorgde ervoor dat de bouw langer zou duren dan gepland en daardoor moest ook meer geld worden besteed aan routineonderhoud. Uiteindelijk heeft de bouw 5 miljoen Indiase roepie gekost.

De Taj Mahal

Het mausoleum

In het midden van het complex staat het perfect symmetrische mausoleum. Het mausoleum is 58 meter hoog en 56 meter breed. Het wit marmeren bouwwerk staat op een 10.000 vierkante meter groot platform dat gemaakt is uit hetzelfde materiaal. Het mausoleum is achthoekig en aan vier zijden is een iwan gemaakt. Een iwan is een overdekte ruimte die is opgebouwd uit drie muren. De vierde muur is een opening die toegang biedt tot het mausoleum. Het gebouw is rijkelijk versierd. De decoratieve elementen werden gecreëerd door verf, stucwerk en door de inleg van (half)edelstenen. Daarnaast werden gravures en kalligrafieën toegepast die verwezen naar geschriften uit de Koran. Een voorbeeld is de duidelijk zichtbare kalligrafie op de Grote Poort: "O, ziel, u rust. Ga terug naar de Heer in vrede met Hem, en Hij in vrede met u." Voornamelijk werd gebruik gemaakt van abstracte lijnen en zijn geometrische patronen met verf aangebracht, zoals op de minaretten en de moskee.

Koepel

Het meest spectaculaire kenmerk van het bouwwerk is de marmeren koepel. De koepel heeft de vorm van een ui en is bijna 35 meter hoog. Op het dak van het bouwwerk staan vier chhatris (verhoogde, koepelvormige paviljoens) die de koepel omringen. De koepel en de chhatris zijn versierd met lotusmotieven. Op de top van de uivormige koepel staat een bronzen kruisbloem. De oorspronkelijke kruisbloem was van goud, maar die werd in het begin van de 19e eeuw vervangen. De kruisbloem is een typisch voorbeeld van Perzische en Hindoese decoratieve elementen. Op het beeld staat een halve maan, een typisch islamitisch motief waarvan de punten naar de hemel wijzen.

Minaretten

Vier grote minaretten van elk 40 meter hoog benadrukken de symmetrie van het bouwwerk. Minaretten zijn een traditioneel element van moskeeën waaruit gelovigen werden opgeroepen voor het gebed. Eén minaret zou dus voldoende zijn, maar Jahan wou waarschijnlijk zijn extravagante kant laten zien door meer minaretten te laten plaatsen. De minaretten zijn iets naar buiten gebogen, zodat ze bij instorting niet op het graf zullen vallen.

Graf

Het mausoleum werd in 1643 al in gebruik genomen. Het lichaam van Mumtaz Mahal dat in de tuin van het complex was begraven, kreeg nu een plek in de voor haar gebouwde Taj Mahal. Het graf van Mumtaz Mahal is één van de belangrijkste onderdelen in de Taj Mahal. Het is een grote, witte marmerstructuur die staat op een vierkant platform. Mahals sarcofaag is versierd met voorstellingen van bloemen, wijntakken en fruit. Ook geel marmer, jaspis en jade zijn ingelegd ter decoratie. In het steen staan de 99 Schone Namen van God gegraveerd, een lijst van 99 benamingen die binnen de islam worden gebruikt voor God. Naast haar graf staat het graf van Shah Jahan. Jahan kreeg een plek naast zijn vrouw toen hij overleed in 1666. De twee graven worden omringd door een achthoekige structuur die door twee boogvormige openingen toegankelijk is gemaakt. De grafzaal is ongeveer 55 meter groot en de wanden worden gedecoreerd door iwans. De twee sarcofagen in de grafkamer zijn niet de daadwerkelijke graven. De echte sarcofagen, identiek aan de sarcofagen in de grafzaal, liggen een niveau lager in de kelder.

Het terrein

Tuin

Het complex ligt rond de 300 vierkante meter grote ‘Charbagh van Mughal’ tuin. De tuin wordt door verhoogde looppaden en waterlopen ingedeeld in vier secties die worden bedekt door bloembedden. Achter de toegangspoort richting de Taj Mahal staat een marmeren waterbassin de ‘al Hawd al-Kawthar’. Het water symboliseert een van de rivieren uit de Koran die uit het paradijs is ontsprongen. Aan weerszijden van het water zijn rechte wandelpaden aangelegd.

Bijgebouwen

Op het terrein staan rode zandstenen bijgebouwen die deels zijn opgebouwd uit marmer. Het eerste bijgebouw is de onmisbare toegangspoort die toegang verschaft tot het mausoleum vanaf de bazaar die voor de poort staat. Aan weerszijden van het mausoleum staat een gebouw dat bijna identiek is aan de ander. Het ene gebouw wordt in gebruik genomen als gastenverblijf en het andere als moskee.

Wereldwonder

De Taj Mahal is één van de meest herkenbare gebouwen van de wereld en een landsymbool geworden van India, maar ook een ode aan de liefde. Jaarlijks wordt het gebouw door acht miljoen bezoekers bezocht. Het bouwwerk wordt beschouwd als het mooiste voorbeeld van islamitische kunst en als het best bewaarde voorbeeld van de Mongoolse architectuur. In 2007 werd het uitgeroepen tot één van de winnaars van de zeven nieuwe wereldwonderen. Op die lijst staan zeven gekozen bouwwerken die uniek zijn in de wereld. Naast de Taj Mahal staan ook de steden Chichen Itza en Machu Picchu, het standbeeld Cristo Redentor, de Chinese Muur, de rotswoningen in Petra en het Colosseum op de lijst. De lijst uit 2007 vervangt de oude lijst van wereldwonderen uit de klassieke oudheid.