Bernini, architect en schilder
Bernini, een begenadigd artiest. Geboren in Napels en had een vader die hem het vak heel goed heeft bijgebracht. Al op zeer jonge leeftijd heeft hij de meest mooie dingen gemaakt, of het nu met architectuur te maken had, schilderijen of beelden. Het maakt Bernini niets uit. Alles was hij in gedachten had kon hij verwezenlijken. Het is helemaal niet zo gek dat hij de lieveling van vele pausen was.
Wie was Bernini
Niet te verwarren met zijn vader, Pietro Bernini, maar Gian Lorenzo Bernini is de beeldhouwer, schilder en architect die vooral in Rome overal zijn sporen heeft nagelaten.
De in Napels op 7 december 1598 geboren artiest was een zoon van Pietro die ook een begenadigd beeldhouwer was. In de werkplaats van zijn vader begint hij al op jonge leeftijd zijn opleiding tot beeldhouwer en als hij 16 jaar is voert hij al zelfstandige opdrachten uit. Hij sterft in Rome op 28 november 1680, op de voor die tijd uitzonderlijk hoge leeftijd van 82 jaar.
Hij gaf leiding aan een groot atelier met beeldhouwers, stukadoors, bronsgieters en beschikte over meer dan 100 opdrachtgevers. Er werd in die tijd wel gesuggereerd dat als men voor de grote Bernini werkte, men eigenlijk voor Rome werkte, zijn werk is nog steeds heel bepalend voor het stadsbeeld. Zijn werk was geheel in de barok stijl, vol van beweging en dramatiek. De keuze van zijn thema´s zijn voornamelijk religieus en mythologisch, hij was een expert in het bewerken van marmer en gieten van brons.
Op advies van paus Urbanus VIII trouwde hij met Caterine Tezio en hij kreeg samen met haar 11 kinderen.
Bernini ontpopt zich als vriend van de Jezuïten en de pausen, alleen met paus Innocentius X kon hij niet goed opschieten. Deze paus gaf de voorkeur aan zijn grote concurrent Borromini. Bernini stelt zijn diensten dan ook in dienst van de katholieke herleving.
De grootheid van Bernini ligt in zijn vertouwen op zijn talenten en technische vaardigheden. Deze stellen hem in staat alles te realiseren wat zijn (rijke) verbeelding hem voorspiegelt.
Bernini de architect
Hij maakte vele paleizen en kerken in Rome. Wanneer men het Sint Pietersplein in Vaticaanstad op loopt, wordt men gelijk de mooie zuilengangen gewaar die als het ware het plein omarmen. Bernini zag dit plein als “de verzamelplaats van alle volkeren”. Het was bedoeld als entree tot de kerk, maar moest tevens plaats bieden aan mensen om de pauselijke zegen te kunnen ontvangen. Hij maakte zijn ontwerp ruim en laag om de gedrongenheid van de façade te verkleinen.
Als men op de steen gaat staan die tussen de 37 meter hoge obelisk op het plein (deze was vroeger het draaipunt voor de racewagens in het Circus van Nero) en de zuilengang ligt, ziet men maar één rij zuilen, terwijl er in werkelijkheid 4 zuilenrijen achter elkaar staan.
De zuilengang bestaat uit:
- 284 Dorische zuilen
- 88 pilasters
- Bovenop de zuilenrij staan 140 beelden van heiligen
- De binnendiameter is 198 meter
- Het plein is 200 meter breed en 250 meter lang
Zo bouwde hij van 1658 tot 1670 de kerk de San´t Andres al Guirinale in Rome voor het noviciaat van de Jezuîten, een kleine kerk met een ovale koepel waarvan de as haaks op de ingang staat . Bernini gebruikte tijdens de bouw heldere vormen maar rangschikte deze op een verrassende wijze ten opzichte van elkaar, onmiskenbaar barok.
De schilder
Op advies van paus Urbanus VIII heeft Bernini maar liefst 150 schilderijen gemaakt. Bernini zelf vond zichzelf niet goed genoeg als schilder.
Lees verder