Voorkom een infodump in je verhalen

Wat is een infodump?
Een infodump wordt doorgaans als erg vervelend ervaren, maar toch maken veel (beginnend) schrijvers er gebruik van. Bij een infodump zet je veel informatie in je verhaal. Zo veel, dat de vaart uit het verhaal wordt gehaald. Een infodump is eigenlijk letterlijk het dumpen van veel informatie in je verhaal en dit wordt dan op zo’n manier gedaan, dat het storend is.Personages beschrijven
Personages kunnen beschreven worden met een infodump, maar verstandig is het niet. Een voorbeeld van een slechte infodump om personages te beschrijven:Kevin keek lachend naar zijn vriendin Amy. “Ik hou van je,” zei hij.
Ze antwoordde niet. Het leek net alsof ze hem niet had gehoord.
Twee jaar geleden hadden ze elkaar leren kennen. Ze waren in een discotheek en Kevin had net een biertje voor zichzelf en zijn maten besteld. Hij had zich vandaag extra opgedoft en zijn leukste kleding aangetrokken. Ook had hij lekker aftershave op gedaan, alsof hij wist dat er vandaag iets ging gebeuren.
Toen zag hij haar staan: met haar prachtige rode jurk aan en haar haren in een mooie vlecht. Kevin was meteen op haar afgelopen en had zich voorgesteld.
In dit voorbeeld zit je net lekker in het verhaal en vraag je je wellicht af waarom Amy niets zegt. Juist op dat moment krijg je een infodump en dit haalt je helemaal uit het verhaal. Erger nog: de infodump kan soms wel pagina’s lang duren. De lezer krijgt te horen hoe ze elkaar hebben ontmoet, hoe ze een relatie kregen en wat ze allemaal hadden gedaan. Deze samenvatting is vaak helemaal niet nodig voor het verhaal en zorgt er vooral voor dat de lezer zich gaat storen. Bedenk je tijdens het schrijven van een verhaal dus altijd of iets echt nodig is. Is het een toegevoegde waarde voor je verhaal om een hele voorgeschiedenis te vertellen? Zo ja, misschien kan dit dan beter in bijvoorbeeld een proloog. Is het geen toegevoegde waarde? Laat het dan weg. Je kunt best kort vermelden waar de personages elkaar van kennen, bijvoorbeeld:Ze antwoordde niet. Het leek net alsof ze hem niet had gehoord.
Twee jaar geleden hadden ze elkaar leren kennen. Ze waren in een discotheek en Kevin had net een biertje voor zichzelf en zijn maten besteld. Hij had zich vandaag extra opgedoft en zijn leukste kleding aangetrokken. Ook had hij lekker aftershave op gedaan, alsof hij wist dat er vandaag iets ging gebeuren.
Toen zag hij haar staan: met haar prachtige rode jurk aan en haar haren in een mooie vlecht. Kevin was meteen op haar afgelopen en had zich voorgesteld.
Kevin keek lachend naar zijn vriendin Amy. Ze was nog net zo mooi als twee jaar geleden, toen hij haar in de discotheek zag. “Ik hou van je,” zei hij.
Ze antwoordde niet. Het leek net alsof ze hem niet had gehoord.
Ze antwoordde niet. Het leek net alsof ze hem niet had gehoord.
‘Zoals je weet…’
Sommige auteurs maken gebruik van een infodump in een dialoog. Dit wordt dan op een aparte manier opgelost, zie het voorbeeld:“Zoals je weet heb ik Amy ontmoet in een discotheek. Het was liefde op het eerste gezicht. Ik ben meteen op haar afgestapt zodra ik haar zag.”
Dit soort dialogen komen geforceerd over. In het echte leven zal iemand nooit op deze manier een heleboel vertellen over een ander. Als de ander het al weet, waarom wordt het dan alsnog verteld? Voorkom dit soort dialogen. Het kan ook anders:“Kom je eigenlijk nog wel eens in die discotheek waar je Amy hebt ontmoet?”
“Nee, ik ben er al een tijdje niet meer geweest.”
Je zegt dan precies hetzelfde, alleen op een hele andere manier en je voorkomt het 'zoals je weet...'.“Nee, ik ben er al een tijdje niet meer geweest.”