Boudicca, koningin der Kelten

Boudicca is de naam van een beruchte krijgsvrouw uit het Keltische Brittanië die omstreeks 25 voor Christus geboren werd. In de eerste eeuw werd zij koningin der Kelten toen het Romeinse Rijk volop uitdeinde en de gebieden van de Keltische stammen onder de voet werden gelopen.

De etymologie van haar naam

Je vindt talloze spellingswijzen van haar naam terug als Boadicea, Boudica, Buduica, en Bonduca. Boadicea is de populairste naam maar omdat ze fel afwijkt van de andere spellingswijzen neemt men aan dat ze foutief werd gekopieerd uit een origineel manuscript. Waarschijnlijk is de naam van het Keltische woord ‘bouda’ afkomstig, wat overwinning betekent, hetgeen het een Keltische equivalent maakt van de moderne naam Victoria.

Romeins verraad

Boudicca was getrouwd met Prasutagus, koning van de Keltische stam Iceni die in het zuidoosten van Engeland (nu Norfolk) leefde. Volgens de overlevering stond Prasutagus zijn koninkrijk aan het Romeinse Rijk af onder voorwaarde dat zijn twee dochters als de legale erfgenamen zouden worden aangesteld. Na zijn dood hielden de Romeinen hun woord niet en annexeerden het koninkrijk alsof het hun grondgebied was. Het volk van de Iceni werd bestolen en Prasutagu’s familie werd als slaven behandeld. Zijn weduwe Boudicca werd door de Romeinse soldaten getuchtigd en haar twee dochters verkracht.

In het jaar 60 sloten de Iceni met het buurvolk de Trinovantes een bondgenootschap en kwamen in opstand tegen de Romeinen. Ze verkozen Boudicca, de populaire weduwe van de geliefde koning, als hun leider. Na enkele kleinere slagen waarin de troepen van Boudicca zegevierden kwamen ze tegenover het voltallige Romeinse leger te staan. De opstandige Kelten overvleugelden de Romeinen in aantal, maar de Romeinen waren beter bewapend en versloegen Boudicca en haar leger na een lange, uitputtende strijd. Met haar dochters staande op een wagen schreeuwde zij haar bevelen. Boudicca werd in de pan gehakt en kort na de slag gaf ze de geest.

Een cultfiguur

Er bestaan twee officiële bronnen over Boudicca’s leven: een ervan beweert dat ze zichzelf vergiftigde en de andere dat ze door ziekte geveld werd. Historische bronnen vermelden evenwel dat ze met alle pracht en praal verbonden aan een grote leider werd begraven. Sinds de ontdekking van deze bronnen in de Renaissance, is de populariteit van haar legende enorm toegenomen en nog steeds wordt in de volkscultuur over haar leven verteld. In Groot-Brittanië is ze een cultfiguur daar ze staat voor leiderschap, kracht, moed en verzet tegen een bezetter.

Boudicca in de Dinner Party

Na doorgedreven opzoekingswerk beslisten Chicago en haar ploeg om krachtige Keltische beelden te gebruiken om de oorlogskoningin tot haar volle recht te laten komen. De patronen op de tafellegger werden uit vilt vervaardigd. Vele geleerden zijn het erover eens dat deze stof de eerste was voor het latere geweven textiel. Het vilt op de legger werd vervaardigd door een klassiek procédé dat wol en water met hitte samenperst. De krachtige gekrulde vormen rond het bord verzinnebeelden zowel Boudicca’s persoonlijke kracht als de Romeinse aanval op haar autonomie en macht.

Op het bord vindt men een gelijkaardige structuur als in Stonehenge, hetgeen de Britse eilanden voorstelt waarvan haar volk afkomstig was. De gestyleerde gouden helm met Keltische patronen staat voor Boudicca’s status als krijgsvrouw.

Als versiering van de golvende patronen op de legger zijn handgemaakte geëmaileerde juwelen aangebracht, die terug zijn te vinden op de traditionele juwelen die Boudicca als koningin moet hebben gedragen. De geborduurde patronen op de legger in de verluchte letter ‘B’ zijn eveneens afkomstig van ontwerpen die gevonden werden op juwelen, schilden en spiegels uit de eerste eeuw