Jules Schelvis, overlevende van zeven kampen

De geschiedenis van Jules Schelvis
Jules Schelvis werd op 7 januari 1921 geboren in Amsterdam als zoon van joodse ouders die niet gelovig waren maar een humanistische levensovertuiging hadden. Hij had een onbezorgde jeugd totdat de naziterreur daar in de jaren dertig en vervolgens in de Tweede Wereldoorlog een einde aan maakte. Schelvis doorliep de HBS en volgde een opleiding tot boekdrukker. In 1941 werd hij als boekdrukker ontslagen vanwege zijn joodse identiteit. Hij was inmiddels getrouwd met Rachel Borzykowski. Zij was de dochter van Pools-joodse ouders die uit Polen waren gevlucht vanwege het antisemitisme daar. Schelvis trouwde met Rachel omdat alle buitenlandse joden in Nederland zich in 1941 moesten melden voor werk in Duitsland. Door te trouwen, werd haar dat lot bespaard omdat zij hierdoor Nederlands staatsburger werd.Op 26 mei 1943 werd Jules Schelvis met Rachel en andere familieleden gevangengenomen en op de trein naar kamp Westerbork gezet. Zes dagen later werden zij in veewagons naar vernietigingskamp Sobibor gebracht. Daar werden de mannen van de vrouwen gescheiden. Schelvis zag zijn geliefde Rachel hier voor 't laatst. Door een SS-er aan te spreken lukte het Schelvis om zich te mogen aansluiten bij een groep mannen die te werk gesteld werden in het kamp Dorohucza. Pas later hoorde hij welk lot zijn vrouw en andere familieleden had getroffen. Zij waren vermoord in de gaskamers van Sobibor.

Het proces Demjanjuk
Hoewel Jules Schelvis slechts een dag in Sobibor verbleef, trad hij in het proces tegen kampbewaker Demjanjuk op als zogenaamde 'neben-klager' of mede-aanklager. Het is in het Duitse strafrecht mogelijk om als mede-aanklager op te treden. De mede-aanklager kan, net als de officier van justitie, getuigen verhoren, een requisitoir houden en een strafeis formuleren. Dit gebeurde in het proces tegen de kampbewaarder Demjanjuk en hoewel Jules Schelvis zichzelf in eerste instantie te oud vond, heeft hij toch van deze mogelijkheid gebruik gemaakt omdat hij vond dat hij dit aan zijn omgekomen familieleden verplicht was. Familieleden van mensen die tussen 26 maart en 1 oktober 1943 in Sobibor zijn vermoord vormden in dit proces de mede-aanklagers. In die periode was Demjanjuk werkzaam in het vernietigingskamp.
Boeken
Jules Schelvis heeft verschillende boeken geschreven, waarvan een aantal in verschillende talen, waaronder het Duits, is vertaald.- Een jeugd in Amsterdam, ISBN 978-90-6707-654-8, 2011: het leven van Jules Schelvis in de jaren 20 en 30 in Amsterdam.
- Binnen de poorten, ISBN 978-90-476-0948-3, 2010: een verslag van twee jaar Duitse vernietigings- en concentratiekampen.
- Ooggetuigen van Sobibor, ISBN 978-90-263-2314-0, 2010: interviews met mensen die in het kamp werkten, het kamp bouwden en die in de buurt woonden.
- Vernietigingskamp Sobibor, ISBN 978-90-6707-626-5, 2007: historisch werk over vernietigingskamp Sobibor.